protokolant

protokolant
m IV, DB. -a, Ms. \protokolantncie; lm M. \protokolantnci, DB. -ów
«ten, kto protokołuje przebieg rozprawy, posiedzenia, zebrania; protokólant»
niem. ze śrdwłc.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • protokólant — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}protokolant {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • protokólant — m IV, DB. a, Ms. protokólantncie; lm M. protokólantnci, DB. ów → protokolant …   Słownik języka polskiego

  • protokolant || protokólant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. protokolant || protokólantncie; lm M. protokolant || protokólantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba pisząca, sporządzająca protokół, zapisująca przebieg rozprawy, zebrania, posiedzenia : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Maciej — pot. W koło, w kółko Macieju «ciągle to samo, znowu od początku; w kółko, w koło»: Cóż z tego, że się zbieramy na narady, debatujemy, wysuwamy wnioski, protokolant je zapisze i ... koniec. Na następnej naradzie to samo. I tak w koło Macieju. TWol …   Słownik frazeologiczny

  • notować — ndk IV, notowaćtuję, notowaćtujesz, notowaćtuj, notowaćował, notowaćowany 1. «zapisywać (w całości lub w skrócie); robić notatki» Pośpiesznie, szybko, skrupulatnie coś notować. Notować słowo w słowo. Notować nazwiska, adresy, godziny odjazdu… …   Słownik języka polskiego

  • protokolantka — ż III, CMs. protokolantkantce; lm D. protokolantkatek forma ż. od protokolant …   Słownik języka polskiego

  • protokólantka — ż III, CMs. protokólantkatce; lm D. protokólantkatek forma ż. od protokólant …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”