bluzgać

bluzgać
ndk I, \bluzgaćam, \bluzgaćasz, \bluzgaćają, \bluzgaćaj, \bluzgaćał - bluznąć dk Va, \bluzgaćnę, bluźniesz, bluźnij, \bluzgaćnął, \bluzgaćnęła, \bluzgaćnęli, bluzgnąć dk Va, \bluzgaćnę, \bluzgaćniesz, \bluzgaćnij, \bluzgaćnął, \bluzgaćnęła, \bluzgaćnęli
«o płynie, mazistej substancji: wylewać się obfitym, przerywanym strumieniem; tryskać, rozpryskiwać się; powodować rozpryskiwanie się czegoś»

Błoto bluzga spod kopyt końskich, spod samochodu.

Krew bluznęła z rany, z nosa.

Samochód bluzga błotem.

przen. posp. «wykrzykiwać przekleństwa, wyzwiska; złorzeczyć komuś, kląć, przeklinać»

Ciągle bluzga.

Bluzgać co ślina niesie.

Bluzgnąć (bluznąć) przekleństwami, złorzeczeniami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • bluzgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, bluzgaćam, bluzgaća, bluzgaćają {{/stl 8}}– bluznąć {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}bluzgnąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVa, bluzgaćnę, bluzgaćnie, bluzgaćnij, bluzgaćnął, bluzgaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bluzgać — Przeklinać lub wyzywać kogoś; używać obscenicznego języka Eng. To curse (someone), swear (at someone), or otherwise use foul language …   Słownik Polskiego slangu

  • bluzgnąć — → bluzgać …   Słownik języka polskiego

  • bluznąć — → bluzgać …   Słownik języka polskiego

  • блюзгать — пустословить , зап. (Даль), укр. блюзнути ударить струей , сербохорв. бљу̏згати шумно литься; болтать вздор , словен. bljȗzgati плескаться, шлепать по грязи , польск. bluzgac плескаться , bluznic поносить, богохульствовать . Родственно лит.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • bluzganie — n I rzecz. od bluzgać …   Słownik języka polskiego

  • chlustać — ndk I, chlustaćam, chlustaćasz, chlustaćają, chlustaćaj, chlustaćał, chlustaćany a. IX, chluszczę, chluszczesz, chluszcz chlusnąć dk Va, chlustaćnę, chluśniesz, chluśnij, chlustaćnął, chlustaćnęła, chlustaćnęli, chluśnięty, chlustaćnąwszy 1.… …   Słownik języka polskiego

  • rzygać — ndk I, rzygaćam, rzygaćasz, rzygaćają, rzygaćaj, rzygaćał rzygnąć dk Va, rzygaćnę, rzygaćniesz, rzygaćnij, rzygaćnął, rzygaćnęła, rzygaćnęli, rzygaćnąwszy, posp. «wyrzucać zawartość żołądka przez przełyk i jamę ustną na zewnątrz; wymiotować, mieć …   Słownik języka polskiego

  • bljuzgati — bljȕzgati (Ø) nesvrš. <prez. ām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje> DEFINICIJA 1. a. proizvoditi zvuk kao kad se gazi po bljuzgavici b. razlijevati se kao bljuzgavica; prskati 2. pren. pejor. svašta govoriti; brbljati, baljezgati, trućati,… …   Hrvatski jezični portal

  • bluznąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}bluzgać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”