Prząść kądziel.
Prząść nici, len.
Słownik języka polskiego . 2013.
prząść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc, przędę, przędzie, przędź || prządź, przędłem || prządłem, przędli, przędziony || przędzony {{/stl 8}}{{stl 7}} wytwarzać nici z włókna ręcznie lub za pomocą specjalnych urządzeń; wyrabiać przędzę : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prząść — Cienko prząść a) «być w ciężkiej sytuacji materialnej»: A co ty tak cienko przędziesz? – No, cienko przędę, no, wiesz... – Nie starasz się o robotę? Roz tel 2001. (...) teatry mimo dotacji, cienko przędą, albo w ogóle upadają... TV talk 2002. b)… … Słownik frazeologiczny
cienko prząść — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć kłopoty finansowe, być w trudnej sytuacji materialnej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Facet cienko przędzie i czeka wypłaty jak zbawienia. Cienko przędła przez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cienko — śpiewać a) «być w trudnych warunkach materialnych, w ciężkiej sytuacji, odczuwać niedostatek, biedę»: Cienko byśmy z Ewą śpiewały, gdyby nie rodzice uczniów, którzy zwyczajnie nas podkarmiali. M. Nurowska, Oczy. b) «tracić pewność siebie;… … Słownik frazeologiczny
kołowrotek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. kołowrotektka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zdr. od rz. kołowrót w zn. 1.: Kołowrotek przy studni. Kołowrotek do wyciągania cegieł. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cienko- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią przymiotnika złożonego o charakterze dzierżawczym, wskazujący na cienkość tego, co nazywa drugi człon złożenia, np. cienkonogi, cienkościenny, cienkowełnisty» b) rzad. «będący częścią… … Słownik języka polskiego
cienko — cienkoniej przysłów. od cienki (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Cienko krajać chleb. Obierać kartofle jak najcieniej. Cienko zaostrzony ołówek. ◊ Cienko prząść a) «być w biedzie, w niedostatku, w ciężkiej sytuacji» b) «być bardzo chorym» □ Gdzie… … Słownik języka polskiego
kądziel — ż V, DCMs. i; lm M. e, D. i 1. «pęk lnu, konopi albo wełny przygotowanej do przędzenia, umocowany na przęślicy lub kołowrotku» Prząść kądziel. Siedzieć przy kądzieli. 2. przestarz. «linia żeńska» ◊ Krewny po kądzieli «krewny ze strony matki» 3.… … Słownik języka polskiego
kołowrotek — m III, D. kołowrotektka, N. kołowrotektkiem; lm M. kołowrotektki 1. zdr. od kołowrót a) w zn. 1: Kołowrotek studni. przen. Kołowrotek myśli. b) w zn. 2: Przejść przez kołowrotek. 2. «najprostszy mechaniczny warsztat przędzalniczy, zwykle o… … Słownik języka polskiego
len — m IV, D. lnu, Ms. lnie; lm M. lny 1. «Linum, roślina zielna z rodziny lnowatych, dostarczająca włókien i oleistych nasion; występuje w wielu gatunkach, z których powszechnie uprawiany jest len zwyczajny, czyli siewny, roślina jednoroczna o… … Słownik języka polskiego
