przedmiot

przedmiot
m IV, D. -u, Ms. \przedmiotocie; lm M. -y
1. «rzecz postrzegana zmysłami jako odrębny element rzeczywistości; wytwór pracy ludzkiej»

Cenne, wartościowe przedmioty.

Przedmioty użytkowe.

Przedmioty osobiste.

Przedmioty codziennego użytku.

Przedmioty sztuki ludowej.

2. «temat, treść, wątek czegoś; zagadnienie, sprawa»

Przedmiot badań.

Przedmiot narady, rozmowy.

∆ praw. Przedmiot prawa, zobowiązania, własności itp. «rzecz, postępowanie, umowa itp., na które rozciągają się pewne normy prawne»
◊ Odbiegać od przedmiotu «odstępować od poruszanego w wypowiedzi tematu»
◊ Przeskakiwać, przechodzić z przedmiotu na przedmiot, od przedmiotu do przedmiotu «prowadzić rozmowę chaotycznie, ciągle zmieniać temat»
◊ W przedmiocie czegoś «w zakresie czegoś; w sprawie»
3. «to, co lub ten, kto skupia na sobie czyjąś uwagę, podlega czyjemuś działaniu, stanowi, cel czyichś uczuć»

Przedmiot czyjejś obserwacji.

Przedmiot zabiegów, starań.

Przedmiot czyjejś miłości, gniewu, troski.

4. «jedna z nauk objęta programem szkolnym lub studiów wyższych, dyscyplina naukowa»

Przedmiot poboczny, nieobowiązkowy, obowiązkowy.

5. jęz. → dopełnienie w zn. 3

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • przedmiot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. przedmiotocie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} realny element otaczającego świata, rzecz wyodrębniana za pomocą zmysłów; dzieło, produkt pracy ludzkiej : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przedmiot — Traktować, potraktować kogoś jak przedmiot «lekceważyć, zlekceważyć kogoś, nie liczyć się z czyimś zdaniem, z czyimiś uczuciami, nie dostrzegać, nie dostrzec w kimś uczuć, ignorować, zignorować kogoś»: Lekarz więzienny bada rzadko, lub nie bada… …   Słownik frazeologiczny

  • żelastwo — Przedmiot lub przedmioty metalowe, zwłaszcza zrobione ze starych i zużytych kawałków metalu Eng. An object or objects made from iron, especially old and useless; hardware …   Słownik Polskiego slangu

  • za — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku lub narzędniku» a) «w połączeniach z biernikiem tworzy wyrażenia, w których najczęściej są oznaczone: miejsce, do którego jest skierowane jakieś działanie… …   Słownik języka polskiego

  • rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… …   Słownik języka polskiego

  • z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… …   Słownik języka polskiego

  • fant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. fantncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedmiot stanowiący wygraną na loterii fantowej {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} w niektórych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • haczyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wygięty na końcu przedmiot służący do zawieszania na nim czegoś, zaczepiania o coś itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawiesić kurtkę na haczyku.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • za — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na okres, w którym ma miejsce czynność; za panowania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Za Kazimierza Wielkiego. Za okupacji. Za moich młodych lat. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Krzysztof Pomian — (né en 1934) est un philosophe, historien et essayiste franco polonais. Sommaire 1 Biographie 2 Distinctions et honneurs 3 Ouvrages et Publications principales …   Wikipédia en Français

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”