przedrzeć

przedrzeć
dk XI, \przedrzećdrę, \przedrzećdrzesz, \przedrzećdrzyj, \przedrzećdarł, \przedrzećdarty - przedzierać dk I, \przedrzećam, \przedrzećasz, \przedrzećają, \przedrzećaj, \przedrzećał, \przedrzećany
«drąc rozdzielić na części, rozerwać; przerwać, rozpruć»

Przedrzeć opakowanie.

Przedrzeć kartkę do połowy.

przen.

Błyskawica przedarła ciemności.

przedrzeć się - przedzierać się
1. «stać się przedartym, dziurawym, przedziurawić się»

Rękawy mu się na łokciach przedarły.

2. «przedostać się, przejść przez coś z trudem, dotrzeć dokądś przezwyciężając trudności, przebić się»

Przedrzeć się przez ogień, przez tłum.

Przedarł się przez gęste zarośla.

Przedarła się przez granicę do dzieci.

przen.

Słońce przedzierało się przez chmury.

Światło przedzierało się przez zasłony.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • przedrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przedzierać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przedzierać się – przedrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać przedarciu, stawać się dziurawym, przetartym; rozdzierać się, przecierać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przedarła się sieć, koperta, nogawka u spodni. Spodnie się przedzierają w …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przedzierać — → przedrzeć …   Słownik języka polskiego

  • docisnąć — dk Va, docisnąćnę, docisnąćciśniesz, docisnąćciśnij, docisnąćnął, docisnąćnęła, docisnąćnęli, docisnąćciśnięty, docisnąćnąwszy dociskać ndk I, docisnąćam, docisnąćasz, docisnąćają, docisnąćaj, docisnąćał, docisnąćany 1. «wykonać do jakiegoś… …   Słownik języka polskiego

  • dotrzeć — dk XI, dotrzećtrę, dotrzećtrzesz, dotrzećtrzyj, dotrzećtarł, dotrzećtarty docierać ndk I, dotrzećam, dotrzećasz, dotrzećają, dotrzećaj, dotrzećał, dotrzećany 1. «utrzeć dodatkową ilość czegoś, utrzeć coś do końca» Trzeba dotrzeć chrzanu, bo… …   Słownik języka polskiego

  • przebić — dk Xa, przebićbiję, przebićbijesz, przebićbij, przebićbił, przebićbity przebijać ndk I, przebićam, przebićasz, przebićają, przebićaj, przebićał, przebićany 1. «przekłuć coś czymś ostrym, spiczastym; przedziurawić» Przebić sobie nogę, rękę… …   Słownik języka polskiego

  • przedarcie — n I 1. rzecz. od przedrzeć (p.) 2. lm D. przedarciearć «miejsce, w którym coś jest przedarte, pęknięte itp.; dziura» …   Słownik języka polskiego

  • przedostać się — dk, przedostać sięstanę się, przedostać sięstaniesz się, przedostać sięstań się, przedostać sięstał się przedostawać się ndk IX, przedostać sięstaję się, przedostać sięstajesz się, przedostać sięstawać się, przedostać sięstawał się 1. «przebyć… …   Słownik języka polskiego

  • przegryźć — dk XI, przegryźćgryzę, przegryźćgryziesz, przegryźćgryź, przegryźćgryzł, przegryźćgryźli, przegryźćgryziony, przegryźćgryzłszy przegryzać ndk I, przegryźćam, przegryźćasz, przegryźćają, przegryźćaj, przegryźćał, przegryźćany 1. «przeciąć gryząc… …   Słownik języka polskiego

  • przerąbać — dk IX, przerąbaćbię, przerąbaćbiesz, przerąbaćrąb, przerąbaćał, przerąbaćany przerąbywać ndk VIIIa, przerąbaćbuję, przerąbaćbujesz, przerąbaćbuj, przerąbaćywał, przerąbaćywany 1. «rąbiąc przeciąć na dwie części, na pół; rozciąć, rozrąbać»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”