błocić

błocić
ndk VIa, \błocićcę, \błocićcisz, błoć, \błocićcił, \błocićcony
«brudzić błotem; zostawiać ślady błota na podłodze»

Błocić podłogę.

Błocić mieszkanie a. w mieszkaniu.

Błocić (sobie) obuwie, płaszcz.

błocić się
1. strona zwrotna czas. błocić

Dzieci błocą się idąc przez te mokradła.

2. «być błoconym»

Obuwie, ubranie się błoci.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • błocić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, błocićcę, błocićci, błoć, błocićcony {{/stl 8}}– ubłocić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}zabłocić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić błotem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błocić w sieni.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • błocić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb {{/stl 8}}– ubłocić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić siebie, swoje ubranie błotem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko ubłociło się w kałuży. Dzieci błocą się, grzebiąc po deszczu w ziemi.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • błocenie — ↨ błocenie się n I rzecz. od błocić (się) …   Słownik języka polskiego

  • ubłocić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. błocić (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zabłocić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}błocić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”