przeklinać

przeklinać
ndk I, \przeklinaćam, \przeklinaćasz, \przeklinaćają, \przeklinaćaj, \przeklinaćał, \przeklinaćany
1. forma ndk czas. przekląć (p.)
2. «używać przekleństw, wymysłów; kląć»

Przeklinać w zdenerwowaniu.

◊ Przeklinać na czym świat stoi «używać najgorszych, najmocniejszych, najbardziej dosadnych przekleństw, wymysłów»
◊ Ktoś przeklina aż uszy więdną (puchną) «ktoś używa przekleństw, wyrazów nieprzyzwoitych, ordynarnych»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • przeklinać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przeklinaćam, przeklinaća, przeklinaćają, przeklinaćany {{/stl 8}}– przekląć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, przeklinaćklnę, przeklinaćklnie, przeklinaćklnij, przeklinaćklął, przeklinaćklęli, przeklinaćklęty {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przeklinać — na czym świat stoi zob. kląć …   Słownik frazeologiczny

  • kląć [przeklinać] na czym świat stoi — {{/stl 13}}{{stl 33}} bardzo kląć, przeklinać, będąc zdenerwowanym na coś :{{/stl 33}}{{stl 10}}Kierowcy przeklinali na czym świat stoi, że muszą nadkładać drogi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bluzgać — Przeklinać lub wyzywać kogoś; używać obscenicznego języka Eng. To curse (someone), swear (at someone), or otherwise use foul language …   Słownik Polskiego slangu

  • puścić wiąchę — Przeklinać; używać obscenicznego języka Eng. To curse (someone), swear (at someone), or otherwise use foul language …   Słownik Polskiego slangu

  • rzucać chujami — Przeklinać; używać obscenicznego języka Eng. To curse (someone), swear (at someone), or otherwise use foul language …   Słownik Polskiego slangu

  • rzucać kurwami — Przeklinać; używać obscenicznego języka Eng. To curse (someone), swear (at someone), or otherwise use foul language …   Słownik Polskiego slangu

  • rzucać mięsem — Przeklinać; używać obscenicznego języka Eng. To curse (someone), swear (at someone), or otherwise use foul language …   Słownik Polskiego slangu

  • przekląć — dk Xc, przekląćklnę, przekląćklniesz, przekląćklnij, przekląćklął, przekląćklęła, przekląćklęli, przekląćklęty, przekląćkląwszy przeklinać ndk I, przekląćam, przekląćasz, przekląćają, przekląćaj, przekląćał, przekląćany 1. «rzucić klątwę na kogoś …   Słownik języka polskiego

  • stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”