- błyskotliwy
- \błyskotliwywi, \błyskotliwywszy1. «efektowny, olśniewający, dowcipny»
Błyskotliwy dowcip.
Błyskotliwy człowiek, umysł.
2. rzad. «połyskujący, mieniący się, świecący»Błyskotliwe światła.
Słownik języka polskiego . 2013.
błyskotliwy
Look at other dictionaries:
błyskotliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, błyskotliwywi, błyskotliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odznaczający się inteligencją, dowcipem; efektowny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błyskotliwy umysł. Błyskotliwa wypowiedź,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Crystalicum — is a Polish role playing game released in 2006. It is set in a fantasy universe (with magic and such) but involving outer space environment (thus similar to the Spelljammer game). Much of the art is manga style. There is also a collectible card… … Wikipedia
proch — 1. Beczka prochu «obszar, na którym panuje napięta sytuacja, mogąca w każdej chwili doprowadzić do konfliktu zbrojnego»: (...) wśród chłopskiej ludności narastało poczucie krzywdy wynikającej z nowych obciążeń na rzecz wielkiej własności… … Słownik frazeologiczny
stracić — 1. Stracić głowę «pod wpływem emocji nie móc się zdobyć na spokojne, sensowne rozumowanie, przestać panować nad sobą, przestać myśleć logicznie»: Oferta tak bogata, że można stracić głowę, ceny o wiele niższe niż w Warszawie. TSt 3/2000. Nie mogę … Słownik frazeologiczny
błyskotliwie — przysłów. od błyskotliwy a) w zn. 1: Opowiadać coś błyskotliwie. Błyskotliwie prowadzić rozmowę. b) w zn. 2: Lód skrzył się błyskotliwie w słońcu … Słownik języka polskiego
błyskotliwość — ż V, DCMs. błyskotliwośćści, blm rzecz. od błyskotliwy a) w zn. 1: Błyskotliwość odpowiedzi. Błyskotliwość stylu. b) w zn. 2: Błyskotliwość sztucznych ogni … Słownik języka polskiego
felietonik — m III, D. u, N. felietonikkiem; lm M. i «mały felieton» Błyskotliwy felietonik … Słownik języka polskiego
narrator — m IV, DB. a, Ms. narratororze; lm M. narratororzy, DB. ów «osoba opowiadająca; w utworze literackim: postać opowiadająca przebieg akcji» Świetny, błyskotliwy, urodzony narrator. Ukryty, dyskretny narrator. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
rozmówca — m odm. jak ż II, DCMs. rozmówcacy; lm DB. rozmówcaców «mężczyzna rozmawiający z kimś lub z którym się rozmawia; interlokutor» Błyskotliwy, dowcipny rozmówca … Słownik języka polskiego
szampański — przym. od szampan ◊ Szampański humor, nastrój; szampańska zabawa «doskonały, świetny humor, nastrój; bardzo wesoła, wspaniała zabawa» przen. «pełen temperamentu, wdzięku; błyskotliwy, wspaniały» Szampańska dziewczyna … Słownik języka polskiego
