przesadzić

przesadzić
dk VIa, \przesadzićdzę, \przesadzićdzisz, \przesadzićsadź, \przesadzićdził, \przesadzićdzony - przesadzać ndk I, \przesadzićam, \przesadzićasz, \przesadzićają, \przesadzićaj, \przesadzićał, \przesadzićany
1. «wyjąć, wykopać roślinę z ziemi i posadzić w innym miejscu; zasadzić gdzie indziej»

Przesadzić drzewo, roślinę.

Przesadzać doniczkowe kwiaty na wiosnę.

Przesadzać flance z inspektów do gruntu.

2. «zmienić miejsce osoby siedzącej, posadzić kogoś gdzie indziej, polecić przesiąść się»

Przesadził ucznia na inną ławkę.

Przesadzić widzów na widowni.

Przesadzić pasażerów do drugiego przedziału.

Przesadzić kogoś z krzesła na fotel.

3. «przenieść kogoś przez coś, na drugą stronę»

Przesadzić kogoś przez płot, przez mur.

4. «przebrać w czymś miarę, przekroczyć ramy, granice czegoś; przeholować, przejaskrawić, wyolbrzymić»

Przesadzić w pochwałach, zachwytach.

Przesadzić z grzecznością, z uprzejmością.

Nie przesadzać w ocenie sytuacji, w przedstawianiu faktów.

5. pot. «przeskoczyć, przebiec skokami, przebiec bardzo szybko»

Przesadzić ogrodzenie, rów, strumień.

Przesadzał po dwa stopnie na raz.

Przesadził parapet i skoczył do ogrodu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • przesądzić — dk VIa, przesądzićdzę, przesądzićdzisz, przesądzićsądź, przesądzićdził, przesądzićdzony przesądzać ndk I, przesądzićam, przesądzićasz, przesądzićają, przesądzićaj, przesądzićał, przesądzićany «z góry coś osądzić; orzec, zawyrokować o czymś,… …   Słownik języka polskiego

  • przesadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przesadzaćam, przesadzaća, przesadzaćają, przesadzaćany {{/stl 8}}– przesadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przesadzaćdzę, przesadzaćdzi, przesadzaćsadź, przesadzaćsadzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poprzesadzać — dk I, poprzesadzaćam, poprzesadzaćasz, poprzesadzaćają, poprzesadzaćaj, poprzesadzaćał, poprzesadzaćany «przesadzić wiele osób na inne miejsca; przesadzić, zasadzić gdzie indziej wiele roślin» Poprzesadzać gości, uczniów. Poprzesadzać drzewa,… …   Słownik języka polskiego

  • poprzesadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poprzesadzaćam, poprzesadzaća, poprzesadzaćają, poprzesadzaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przesadzić wiele roślin gdzie indziej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poprzesadzać kwiaty do …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • igła — 1. Coś (zwykle jakieś ubranie) jest (prosto) z igły, prosto spod igły, jak z igły, jak spod igły «coś (zwykle ubranie) jest nowe, świeże»: Przy szynkwasie stał młody policjant w mundurze prosto z igły, błyszczący jak nowy pieniążek w obiegu. I.… …   Słownik frazeologiczny

  • miara — 1. Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miara, miarka; coś dopełniło miary czegoś, przepełniło miarę czegoś «jest czegoś, zwykle czegoś złego, więcej niż można znieść lub tolerować»: Miarka się przebrała i oczekujemy, że premier dojdzie… …   Słownik frazeologiczny

  • pała — 1. pot. Na pałę «bez przygotowania, bez rozpoznania sytuacji, nie zważając na następstwa»: – Daj mu szansę! Niech nadleci bliżej! Wystrzelasz rakiety na pałę... i co potem – uspokajał łagodnie por. Mendela. B. Ejbich, Niebo. 2. posp. Przegiąć… …   Słownik frazeologiczny

  • przeciągnąć — strunę «pozwolić sobie na zbyt wiele, przesadzić w czymś»: W ogóle wobec pana Albina zachowywał się prowokująco, zawsze jednak pamiętał o tym, by nie przeciągać struny i nie dać mu słusznego powodu do natychmiastowego wydalenia z kawiarni. H.… …   Słownik frazeologiczny

  • przeciągać — Przeciągnąć strunę «pozwolić sobie na zbyt wiele, przesadzić w czymś»: W ogóle wobec pana Albina zachowywał się prowokująco, zawsze jednak pamiętał o tym, by nie przeciągać struny i nie dać mu słusznego powodu do natychmiastowego wydalenia z… …   Słownik frazeologiczny

  • grubo — grubobiej 1. przysłów. od gruby a) w zn. 1: Grubo opatuleni, ubrani. Chleb grubo krojony, posmarowany. Mąka grubo mielona. Serwis grubo złocony. ◊ Grubo ciosany «niedelikatny, pospolity, ordynarny; o człowieku: bez ogłady, nieobyty, nieokrzesany» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”