- bocianię
- n IV, D. \bocianięęcia; lm M. \bocianięęta, D. \bocianięniąt«pisklę bociana»
Żarłoczne bocianięta.
Słownik języka polskiego . 2013.
bocianię
Look at other dictionaries:
bocianie gniazdo — {{/stl 13}}{{stl 7}} na dawnych statkach, okrętach żaglowych: stanowisko obserwacyjne umieszczone wysoko na maszcie, zwykle w postaci kosza {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bociani — 1. «dotyczący bociana, należący do bociana» Bocianie gniazdo. Klekot bociani. ∆ żegl. Bocianie gniazdo a) «platforma lub kosz umieszczone wysoko na maszcie statku (dawnego typu) jako posterunek obserwacyjny; bocianiec» b) «platforma, zwykle… … Słownik języka polskiego
bociani — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od rz. bocian: Bocianie gniazdo. Bocianie pisklę. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} przypominający bociana, taki jak… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bocianiątko — n II, N. bocianiątkokiem; lm D. bocianiątkotek zdr. od bocianię Bocian karmi swoje bocianiątka … Słownik języka polskiego
bocianiec — m II, D. bocianiecańca; lm M. bocianiecańce, D. bocianiecańców żegl. «bocianie gniazdo» … Słownik języka polskiego
gniazdo — n III, Ms. gnieździe; lm D. gniazd 1. «pomieszczenie, schronienie z gałęzi, traw, gliny itp., przygotowane przez ptaki lub inne zwierzęta dla wylęgu i wychowania potomstwa; legowisko, cały wyląg z rodzicami i z tym pomieszczeniem, legowiskiem… … Słownik języka polskiego
klekotać — ndk IX, klekotaćoczę a. klekotaćocę, klekotaćoczesz a. klekotaćocesz, klekotaćocz (klekotaćotaj), klekotaćotał 1. «o bocianie: wydawać charakterystyczny, powtarzający się dźwięk, powstający przy klapaniu dziobem» 2. «powodować wydawanie dźwięku… … Słownik języka polskiego
kosz — I m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. «rodzaj naczynia, różnego kształtu i wielkości, wykonanego z rozmaitych materiałów, używanego do noszenia, przechowywania, mierzenia czegoś; koszyk» Kosz wiklinowy, blaszany. Kosz do bielizny, do śmieci. Kosz… … Słownik języka polskiego
mars — I m IV, DB. a, Ms. marssie, blm 1. Mars «rzymski bóg wojny» 2. «ściągnięte brwi jako wyraz niezadowolenia, zasępienia; groźny, ponury wyraz twarzy» Chodzić z marsem na czole. Mieć marsa na czole. ‹łac.› II m IV, D. u, Ms. marssie; lm M. y mors.… … Słownik języka polskiego
pisklę — n IV, D. pisklęęcia; lm M. pisklęęta, D. pisklęląt «niedawno wylęgły ptak; młode ptaka» Żółte, puszyste pisklęta. Niedołężne pisklę. Pisklęta kur, gęsi. Kukułcze, jaskółcze, bocianie pisklę. Pisklę wykluwa się, kwili. przen. «pieszczotliwie o… … Słownik języka polskiego
