przybicie

przybicie
n I
1. rzecz. od przybić.
2. lm D. \przybicieić
praw. «czynność egzekucyjna polegająca na przyznaniu osobie biorącej udział w licytacji prawa własności rzeczy sprzedanej»

Udzielić komuś przybicia.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • pozabijać — dk I, pozabijaćam, pozabijaćasz, pozabijaćają, pozabijaćaj, pozabijaćał, pozabijaćany 1. «zabić, uśmiercić wielu ludzi lub wiele zwierząt; pomordować» Na polu bitwy leżały pozabijane konie. 2. «przez zabicie czymś (przybicie czegoś) zatkać,… …   Słownik języka polskiego

  • ukrzyżować — dk IV, ukrzyżowaćżuję, ukrzyżowaćżujesz, ukrzyżowaćżuj, ukrzyżowaćował, ukrzyżowaćowany «przybić kogoś do krzyża; zadać komuś śmierć przez przybicie do krzyża» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”