przycisk

przycisk
m III, D. -u, N. \przyciskkiem; lm M. -i
1. «ciężki przedmiot, zwykle ozdobny, służący do przytrzymania leżących luzem papierów itp.»

Alabastrowy przycisk.

Listy leżały pod przyciskiem.

2. «podkreślenie, zaakcentowanie czegoś intonacją głosu, mimiką, gestem itp.; nacisk»

Powiedzieć, powtarzać coś z przyciskiem.

3. jęz. «akcent różnicujący sylaby albo zdania za pomocą zwiększenia energii artykulacyjnej w czasie ich wymawiania; akcent dynamiczny, przyciskowy»
4. techn. «ruchoma część urządzenia, która wskutek pociśnięcia wprawia w ruch to urządzenie, służy do włączania, wyłączania, regulowania tego urządzenia»

Przycisk kontaktu, dzwonka.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • przycisk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedmiot, często ozdobny, służący do przytrzymywania leżących luzem papierów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokwitowanie pod przyciskiem. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • akcent — m IV, D. u, Ms. akcentncie; lm M. y 1. «zjawisko fonetyczne polegające na wyróżnieniu sylaby w wyrazie za pomocą zwiększenia siły artykulacyjnej (akcent dynamiczny, ekspiracyjny, przycisk), zmiany wysokości tonu (akcent toniczny) lub wydłużenia… …   Słownik języka polskiego

  • przyciskowy — przym. od przycisk (tylko w zn. 3 i 4) a) w zn. 3: Przyciskowe wzmacnianie sylaby. ∆ jęz. Akcent przyciskowy → przycisk w zn. 3 b) w zn. 4: Guzik przyciskowy dzwonka. Przyciskowy aparat telefoniczny …   Słownik języka polskiego

  • retoryczny — «dotyczący retoryki, oparty na retoryce; oratorski, krasomówczy» Styl retoryczny. Zwroty retoryczne. ∆ Akcent, przycisk retoryczny «akcent, przycisk emocjonalny, stosowany w przemówieniach» ∆ Figura retoryczna «zwrot, wyrażenie lub wyraz… …   Słownik języka polskiego

  • guziczek — m III, D. guziczekczka, N. guziczekczkiem; lm M. guziczekczki 1. «mały guzik do zapinania» Bluzka zapinana na guziczki. 2. «mały guzik przycisk» Guziczki harmonii, telefonu …   Słownik języka polskiego

  • guzik — m III, D. a, N. guzikkiem; lm M. i 1. «przedmiot najczęściej w kształcie krążka, służący do zapinania, łączenia jednej części (zwykle ubrania) z drugą, mającą odpowiednią dziurkę lub pętelkę; używany również do ozdoby ubrania» Odpiąć, zapiąć… …   Słownik języka polskiego

  • klucz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «narzędzie służące do zamykania i otwierania zamków i kłódek» Klucz od biurka, od szafy, od szuflady, od mieszkania. Klucze do drzwi, do kłódek. Dorobić klucz do biurka. Obrócić, przekręcić klucz w zamku. Otworzyć… …   Słownik języka polskiego

  • metryczny — I fiz. «dotyczący metra jako podstawowej jednostki długości» ∆ System albo układ metryczny «system miar oparty na metrze i kilogramie, stosujący zasadę dziesięciokrotnych wielokrotności i podwielokrotności podczas tworzenia jednostek wtórnych z… …   Słownik języka polskiego

  • nacisk — m III, D. u, N. naciskkiem; lm M. i 1. «działanie jednego ciała na drugie z pewną siłą; napór, ciśnienie» Nacisk kół pojazdu. Nacisk wody na tamę. Drzwi otworzyły się pod naciskiem wielu ramion. 2. «napór, natarcie» Nacisk sił nieprzyjaciela.… …   Słownik języka polskiego

  • przy- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników (niekiedy od innych wyrazów) oznaczający najczęściej» a) «osiągnięcie celu przestrzennego, bliskości, sąsiedztwa czegoś, np. przybiec, przynieść, przyciągnąć, przyprowadzić, przypłynąć»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”