Przyjaźnie odnosić się do kogoś, traktować kogoś.
Przyjaźnie patrzeć na kogoś, uśmiechać się do kogoś.
Przyjaźnie porozmawiać z kimś.
Przyjaźnie pozdrowić kogoś.
Wiosenne słońce przyjaźnie grzeje.
Słownik języka polskiego . 2013.
przyjaźnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., przyjaźnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} okazując przyjaźń; życzliwie, przychylnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozmawiać z kimś przyjaźnie. Odnosić się do wszystkich przyjaźnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozawiązywać — dk VIIIa, pozawiązywaćzuję, pozawiązywaćzujesz, pozawiązywaćzuj, pozawiązywaćywał, pozawiązywaćywany «zawiązać wiele czegoś lub w wielu miejscach; zawiązać jedno po drugim» Pozawiązywać supełki, węzełki na sznurku. Pozawiązywać paczki sznurkiem.… … Słownik języka polskiego
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
braterski — braterskiscy «przyjacielski, serdeczny, przyjazny; bratni» Braterski uścisk, pocałunek. Braterskie uczucie, przywiązanie, zaufanie. po bratersku «jak między braćmi, jak brat, serdecznie, przyjaźnie» Ucałować kogoś po bratersku. Radzić po… … Słownik języka polskiego
ciepło — I n III, Ms. ciepłople 1. lm D. ciepłopeł «temperatura pośrednia między zimnem a gorącem, zwykle: dodatnia; (rzad. też w lm) ciepła pogoda, okres ciepłej pogody» Ciepło ognia, promieni słonecznych. Fale ciepła. 10 stopni ciepła. Odczuwać miłe… … Słownik języka polskiego
darzyć — ndk VIb, darzyćrzę, darzyćrzysz, darz, darzyćrzył, darzyćrzony przestarz. «obdarowywać» dziś tylko w zwrotach: ◊Darzyć kogo szacunkiem, względami «mieć względy, szacunek dla kogoś» ◊Darzyć kogo przyjaźnią, sympatią, życzliwością «odnosić się do… … Słownik języka polskiego
dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… … Słownik języka polskiego
łaskawy — a. łaskaw (tylko w funkcji orzecznika) łaskawywi, łaskawywszy «okazujący łaskę, przyjaźnie, życzliwie usposobiony, przyjazny wielkoduszny, wspaniałomyślny; dobry, sprzyjający» Łaskawy uśmiech, spojrzenie. Łaskawy los. Życie było dla kogoś łaskawe … Słownik języka polskiego
odnieść — dk XI, odnieśćniosę, odnieśćniesiesz, odnieśćnieś, odnieśćniósł, odnieśćniosła, odnieśćnieśli, odnieśćniesiony, odnieśćniósłszy odnosić ndk VIa, odnieśćnoszę, odnieśćsisz, odnieśćnoś, odnieśćsił, odnieśćnoszony 1. «dostarczyć coś w celu oddania;… … Słownik języka polskiego
panisko — m a. n odm. jak n II, N. paniskokiem; lm D. paniskoków, B. paniskoków a. paniskoka «przyjaźnie, poufale, z uznaniem lub z politowaniem o panu» Biedne, dobre, zacne panisko. Był z niego prawdziwy panisko … Słownik języka polskiego
