przykurczać

przykurczać
ndk I, \przykurczaćam, \przykurczaćasz, \przykurczaćają, \przykurczaćaj, \przykurczaćał, \przykurczaćany - przykurczyć dk VIb, \przykurczaćczę, \przykurczaćczysz, \przykurczaćkurcz, \przykurczaćczył, \przykurczaćczony
«lekko kulić, ściągać, zwierać; powodować zmniejszanie, skracanie się czegoś; kurczyć»

Przykurczyć zziębnięte ręce.

Miał nogę przykurczoną od urodzenia.

przykurczać się - przykurczyć się «ulegać zmniejszaniu, ściąganiu, kurczeniu; maleć, kurczyć się»

Sweter przykurczył się w praniu.

Przykurczył się na starość.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”