przysposobić

przysposobić
dk VIa, \przysposobićbię, \przysposobićbisz, \przysposobićsób, \przysposobićbił, \przysposobićbiony - przysposabiać ndk I, \przysposobićam, \przysposobićasz, \przysposobićają, \przysposobićaj, \przysposobićał, \przysposobićany
1. «uczynić odpowiednim, stosownym do czegoś; przystosować, przygotować coś do użytku»

Przysposobić grunt pod zasiew.

2. «wyszkolić, wykształcić w czymś; uczynić kogoś zdatnym do czegoś»

Przysposobić do pracy, do samodzielnego życia.

Szkoły przysposabiające do zawodu.

3. praw. «przyjąć do rodziny cudze dziecko, uznając je prawnie za swoje; adoptować, usynowić»
przysposobić się - przysposabiać się «przygotować się do czegoś, wyszkolić się w czymś»

Przysposobić się do walki.

Przysposobić się do egzaminów, do nowej pracy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • przysposabiać się – przysposobić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przygotowywać, szykować się do czegoś; sposobić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przysposabiać się do forsowania rzeki; do objęcia stanowiska. Zdołali się przysposobić do obrony. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przysposabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przysposabiaćam, przysposabiaća, przysposabiaćają, przysposabiaćany {{/stl 8}}– przysposobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przysposabiaćbię, przysposabiaćbi, przysposabiaćsób, przysposabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • adoptować — dk IV, adoptowaćtuję, adoptowaćtujesz, adoptowaćtuj, adoptowaćował, adoptowaćowany praw. «dokonać adopcji dziecka; przysposobić, usynowić» Adoptować chłopca, dziewczynkę. Dziecko adoptowane. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • dziecko — n II, N. dzieckokiem; lm MDB. dzieci, N. dziećmi 1. «człowiek od urodzenia do wieku młodzieńczego; każdy, niezależnie od wieku potomek w stosunku do rodziców; syn, córka» Rodzone, dorosłe, nieletnie dziecko. Rozkapryszone, rozpuszczone,… …   Słownik języka polskiego

  • nastawić — dk VIa, nastawićwię, nastawićwisz, nastawićstaw, nastawićwił, nastawićwiony nastawiać ndk I, nastawićam, nastawićasz, nastawićają, nastawićaj, nastawićał, nastawićany 1. «wysunąć, zwrócić coś w jakimś kierunku; poddać działaniu czegoś» Nastawić… …   Słownik języka polskiego

  • przećwiczyć — dk VIb, przećwiczyćczę, przećwiczyćczysz, przećwiczyććwicz, przećwiczyćczył, przećwiczyćczony «ucząc, ćwicząc przysposobić kogoś do czegoś, wyćwiczyć na nowo; ćwicząc wprawić się w wykonywaniu czegoś, wykonać, przerobić pewną liczbę ćwiczeń»… …   Słownik języka polskiego

  • przygotować — dk IV, przygotowaćtuję, przygotowaćtujesz, przygotowaćtuj, przygotowaćował, przygotowaćowany przygotowywać ndk VIIIa, przygotowaćowuję, przygotowaćowujesz, przygotowaćowuj, przygotowaćywał, przygotowaćywany 1. «przyrządzić, zrobić coś w… …   Słownik języka polskiego

  • przysposobienie — n I 1. rzecz. od przysposobić Przysposobienie zawodowe a. do zawodu. ∆ Przysposobienie rolnicze «forma masowej pozaszkolnej oświaty rolniczej, prowadzona w zespołach młodzieży wiejskiej» 2. praw. «akt prawny, na mocy którego obce dziecko zostaje… …   Słownik języka polskiego

  • usynowić — dk VIa, usynowićwię, usynowićwisz, usynów, usynowićwił, usynowićwiony usynawiać, rzad. usynowiać ndk I, usynowićam, usynowićasz, usynowićają, usynowićaj, usynowićał, usynowićany «uznać cudzego syna za swego; przysposobić, adoptować» …   Słownik języka polskiego

  • wyszykować — dk IV, wyszykowaćkuję, wyszykowaćkujesz, wyszykowaćkuj, wyszykowaćował, wyszykowaćowany 1. pot. «przygotować, przysposobić coś w określonym celu; przyszykować» Wyszykować pokój na przyjęcie gości. Wyszykować dzieci do szkoły. 2. pot. «ubrać kogoś …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”