przyświadczyć

przyświadczyć
dk VIb, \przyświadczyćczę, \przyświadczyćczysz, \przyświadczyćświadcz, \przyświadczyćczył, \przyświadczyćczony - przyświadczać ndk I, \przyświadczyćam, \przyświadczyćasz, \przyświadczyćają, \przyświadczyćaj, \przyświadczyćał, \przyświadczyćany
«potwierdzić coś swoim świadectwem, poświadczyć, zaświadczyć; zgodzić się z kimś lub z czymś, przyznać komuś rację, przytaknąć»

Przyświadczyć czyimś słowom.

Przyświadczyć skinieniem głowy.

Nikomu nie przeczył, ale i nie przyświadczał.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • przyświadczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyświadczaćam, przyświadczaća, przyświadczaćają, przyświadczaćany {{/stl 8}}– przyświadczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przyświadczaćczę, przyświadczaćczy, przyświadczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} potwierdzać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”