ptactwo

ptactwo
n III, Ms. \ptactwowie, blm
«zbiorowo: ptaki dzikie lub hodowane; stado ptaków»

Ptactwo domowe.

Ptactwo błotne, wodne.

∆ Ptactwo łowne «ptaki uznane przez prawo łowieckie za zwierzynę będącą, w określonym czasie, przedmiotem polowania (m.in. bażant, cietrzew, kuropatwa, przepiórka, dzika kaczka)»
∆ Ptactwo ozdobne (dekoracyjne) «ptaki hodowane dla upiększenia parków, ogrodów, terenów zielonych i zbiorników wodnych (np. łabędzie, pawie, bażanty, kaczki)»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • ptactwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. ptactwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ogół ptaków, ptaki danego gatunku lub stado ptaków : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ptactwo domowe, wodne, drapieżne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • błotny — 1. «żyjący, rosnący na terenach bagnistych, w błotach» Ptactwo błotne. ∆ Rośliny błotne → helofity 2. rzad. «związany z błotem» ∆ Kąpiele błotne «kąpiele borowinowe» ∆ Błotne gleby «gleby bagienne» ∆ chem. Gaz błotny «metan» …   Słownik języka polskiego

  • cocker-spaniel — [wym. kokerspaniel] m I, DB. cocker spaniela; lm M. e, D. i «pies z popularnej angielskiej rasy psów myśliwskich, o długiej, jedwabistej, łaciatej sierści różnej maści, krótkich nogach, długich, obwisłych uszach; używany do polowania na ptactwo… …   Słownik języka polskiego

  • drapieżny — drapieżnyni, drapieżnyniejszy 1. «o zwierzętach: napadający na inne zwierzęta; żywiący się mięsem zwierząt» Drapieżne ryby, ptactwo. Drapieżne zwierzęta. ∆ zool. Ptaki drapieżne «Accipitres, Falconiformes, rząd ptaków różnej wielkości, o mocnym… …   Słownik języka polskiego

  • drób — m I, D. drobiu, blm «ptactwo domowe, jak kury, gęsi, kaczki itp., hodowane ze względu na mięso, pierze i jaja» Drób świeży, mrożony. Hodowla drobiu. Sprzedaż drobiu …   Słownik języka polskiego

  • flower — m IV, D. u, Ms. flowererze; lm M. y «broń palna małego kalibru, używana do ćwiczeń w zamkniętych halach i do polowania na drobne ptactwo i ryby; karabinek sportowy» ‹od nazwiska wynalazcy› …   Słownik języka polskiego

  • gadzina — ż IV, CMs. gadzinanie 1. lm D. gadzinain «zwierzę pełzające, jadowite; płaz, gad» przen. «człowiek nikczemny, podły» Fałszywa gadzina. 2. blm gw. «żywy inwentarz, zwierzęta domowe, ptactwo domowe» Karmić, paść gadzinę …   Słownik języka polskiego

  • gołębiarz — m II, DB. a; lm M. e, D. y 1. lm B.=D. «człowiek hodujący gołębie; handlujący gołębiami» 2. lm B.=D. «w okresie 1939 1945: o niemieckim dywersancie, snajperze strzelającym do Polaków (żołnierzy, cywilów) z wysokich pięter lub dachów budynków» 3.… …   Słownik języka polskiego

  • grzęda — ż IV, CMs. grzędaędzie; lm D. grzędaęd 1. «pas ziemi uprawnej w ogrodzie lub na polu odgraniczony rowkami» Grzęda kwiatowa. Grzęda fasoli, grochu, kapusty, ogórków. 2. «żerdź, drążek, pręt, na którym odpoczywa ptactwo domowe» Kurza grzęda. □ Daj… …   Słownik języka polskiego

  • łowny — 1. «będący przedmiotem łowów» Ptactwo łowne. Zwierzyna łowna. 2. «umiejący łowić; taki, który zręcznie łowi (zwykle o kocie)» □ Kot łowny, chłop mowny (nigdzie nie zginą) …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”