puentować

puentować
ndk IV, \puentowaćtuję, \puentowaćtujesz, \puentowaćtuj, \puentowaćował, \puentowaćowany
książk. «ukazywać, trafnie wyróżniać, akcentować najistotniejszą treść tekstu, dowcipu; kończyć puentą, dawać puentę»

Puentować dowcip.

Piosenkarka bezbłędnie puentowała tekst piosenki.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • puentować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, puentowaćtuję, puentowaćtuje, puentowaćany {{/stl 8}}– spuentować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dobitnie akcentować najważniejszą treść wypowiedzi, celnie ujmować sens tekstu (w puencie); kończyć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pointować — [wym. puentować] ndk IV, pointowaćtuję, pointowaćtujesz, pointowaćtuj, pointowaćował, pointowaćowany → puentować …   Słownik języka polskiego

  • puentowanie — n I rzecz. od puentować …   Słownik języka polskiego

  • spuentować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}puentować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”