Rabowali z domów, co się dało.
Rabowano mieszkania.
Słownik języka polskiego . 2013.
rabować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, rabowaćbuję, rabowaćbuje, rabowaćany {{/stl 8}}– zrabować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} brutalnie, bezprawnie, z użyciem przemocy zabierać komuś coś szczególnie wartościowego, cennego; łupić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
рабовать — грабить , южн., зап., псковск. (Даль), укр. рабувати, блр. рабоваць. Через польск. rabowac, чеш. rabovati из д. в. н. roub грабеж , roubôn грабить ; см. Мi. ЕW 271; Брюкнер 451 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Rauben — Rauben, verb. reg. act. mit Eilfertigkeit und Gewalt an sich reißen und ziehen. 1. Im weitesten Verstande. 1) Eigentlich, wo es nur noch von den so genannten Raubthieren üblich ist, wenn sie sich anderer zu ihrer Nahrung bestimmter Thiere mit… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
grabić — ndk VIa, grabićbię, grabićbisz, grab, grabićbił, grabićbiony 1. «wyrównywać grabiami powierzchnię ziemi lub zgarniać siano, zżęte zboże, śmieci itp.; zgrabiać» Grabić liście pod drzewami. Grabić grządki w ogródku. 2. «zabierać komuś bezprawnie… … Słownik języka polskiego
łupić — ndk VIa, łupićpię, łupićpisz, łup, łupićpił, łupićpiony 1. «bezprawnie, siłą zabierać komuś mienie, rabować, grabić; ciągnąć z czegoś nadmierne zyski; odzierać kogoś z pieniędzy» Banda łupiła domy. Paskarze łupili biedaków. 2. przestarz.… … Słownik języka polskiego
rabowanie — n I rzecz. od rabować … Słownik języka polskiego
szabrować — ndk IV, szabrowaćruję, szabrowaćrujesz, szabrowaćruj, szabrowaćował, szabrowaćowany pot. «rabować, kraść porzucone mienie (np. w czasie wojny, powodzi itp.)» Szabrować meble … Słownik języka polskiego
szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… … Słownik języka polskiego
rabavoti — ×rabavoti oja, ojo (l. rabować, brus. paбoвaць) tr., intr. BS123, Jzm plėšti: Ejo, vogė, rabavojo, buvo, plėšė – ką anie nedirbo! Žeml. Vieną kartą išejo anys visi žmonių rabavotų BsPII308. Naktį dvarus rabavojam LzP … Dictionary of the Lithuanian Language
grabić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, grabićbię, grabićbi, grabićbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgarniać coś (siano, liście itp.) grabiami; także wyrównywać nimi powierzchnię ziemi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grabić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
