Ratyfikować układ, traktat pokojowy.
Słownik języka polskiego . 2013.
ratyfikować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, ratyfikowaćkuję, ratyfikowaćkuje, ratyfikowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zatwierdzać, uprawomocniać przygotowaną wcześniej umowę międzynarodową : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ратификовать — начиная с Петра I (Смирнов 252 и сл.), совр. ратифицировать. Через польск. ratyfikowac утверждать или нем. Ratifizieren – то же из лат. ratificāre … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
konwencja — ż I, DCMs. konwencjacji; lm D. konwencjacji (konwencjacyj) 1. «umowa międzynarodowa dotycząca spraw politycznych, gospodarczych itp.» Konwencja turystyczna. Konwencja o karaniu zbrodni hitlerowskich. Zawrzeć, podpisać, ratyfikować konwencję. 2.… … Słownik języka polskiego
konwencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. konwencjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umowa międzynarodowa regulująca jakiś szczegółowy problem, mniej wiążąca niż traktat : {{/stl 7}}{{stl 10}}Konwencja celna,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
traktat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. traktatacie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} międzynarodowa umowa regulująca stosunki polityczne, ekonomiczne, społeczne, terytorialne itp., zawierana w sposób uroczysty;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
układ — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. układadzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ułożenie, uszeregowanie czegoś w wyznaczonym porządku, w określonej kolejności; zasada rozmieszczenia poszczególnych elementów… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ратифицировать — Утвердить международный договор, осуществить ратификацию. ► поздн.лат. ratificare «утверждать». Заимств. из польск. ratyfikować «утверждать» или нем. ratifizieren в петровскую эпоху (Фасм., III, 447). В XVIII веке глагол утвердился в форме… … Историко-этимологический словарь латинских заимствований
