regulować

regulować
ndk IV, \regulowaćluję, \regulowaćlujesz, \regulowaćluj, \regulowaćował, \regulowaćowany
1. «ujmować coś w pewne normy, przepisy; porządkować, normować»

Regulować ceny.

Odpowiednie przepisy regulują sprawy płac.

∆ Regulować rachunek, należność «płacić rachunek, należność»
∆ Regulować ruch «kierować ruchem pojazdów i pieszych na ulicach, drogach»
2. «nastawiać przyrząd, mechanizm, urządzenie tak, aby działały one prawidłowo, w pożądany sposób; za pomocą odpowiednich czynności utrzymywać na pożądanym poziomie wielkości fizyczne, np. temperaturę, ciśnienie, napięcie»

Regulować zegarek, radio, pracę maszyny.

Regulować nóżki statywu.

Regulować płomień lampy.

3. «wpływać dodatnio na prawidłowość czegoś»

Witaminy regulują szereg ważnych dla organizmu procesów życiowych.

łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • regulować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, regulowaćluję, regulowaćluje, regulowaćany {{/stl 8}}– uregulować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wprowadzać porządek, podporządkowywać jakimś prawom, normom; nakładać jakieś granice : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stroić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, stroję, stroi, strój, strojony {{/stl 8}}– wystroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} ubierać kogoś w eleganckie, wykwintne, okazałe, odświętne stroje; odziewać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przesadnie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • brew — ż V, DCMs. brwi; lm MD. brwi «łukowate pasmo krótkich włosów porastające wypukłość kości czołowej nad oczodołem» Czarne, gęste, krzaczaste, nastroszone, zrośnięte brwi. Czernić, nastroszyć, regulować brwi. Ruszać brwiami …   Słownik języka polskiego

  • chód — m IV, D. chodu, Ms. chodzie 1. lm M. chody zwykle w lp «stawianie kroków, chodzenie, stąpanie; sposób chodzenia» Chód powolny, prędki, szybki, równy, chwiejny, niepewny, żołnierski. Chód konia. Mieć ciężki, lekki chód. ◊ Kaczy a. kaczkowaty chód… …   Słownik języka polskiego

  • dławić — ndk VIa, dławićwię, dławićwisz, dławićaw, dławićił, dławićwiony 1. «powodować zatamowanie oddechu, ściskać za gardło; dusić, gnieść» Dławiący dym, zaduch. Łzy, płacz dławią kogo. Dławić kogo rękami za gardło. przen. a) «tłumić, przygłuszać»… …   Słownik języka polskiego

  • justować — ndk IV, justowaćtuję, justowaćtujesz, justowaćtuj, justowaćował, justowaćowany 1. druk. «wypełniać justunkiem odstępy między czcionkami, wyrazami i wierszami w składzie zecerskim dla zachowania odpowiedniej szerokości szpalty lub kolumny» 2.… …   Słownik języka polskiego

  • kierować — ndk IV, kierowaćruję, kierowaćrujesz, kierowaćruj, kierowaćował, kierowaćowany 1. «zwracać, prowadzić, wysyłać kogoś, coś gdzieś, do kogoś, do czegoś, ku czemuś» Kierować chorego do lekarza, na badania, na komisję. Kierować statek do portu.… …   Słownik języka polskiego

  • klimatyzować — ndk IV, klimatyzowaćzuję, klimatyzowaćzujesz, klimatyzowaćzuj, klimatyzowaćował, klimatyzowaćowany «regulować w pomieszczeniach temperaturę, dopływ i wilgotność powietrza za pomocą specjalnych urządzeń» …   Słownik języka polskiego

  • kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …   Słownik języka polskiego

  • nadmuch — m III, D. u; lm M. y «nadmuchiwanie, wtłaczanie powietrza» Nadmuch powietrza do paleniska pieca przemysłowego. Regulować nadmuch powietrza do hali fabrycznej, do wnętrza samochodu …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”