Dzieci rozbiegły się po lesie.
Żołnierze rozbiegają się we wszystkie strony.
Rozbiec się do skoku.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozbiec się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozbiegać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozlecieć się — ndk VIIa, rozlecieć sięci się, rozlecieć sięciał się, rozlecieć sięcieli się rozlatywać się ndk VIIIa, rozlecieć siętuje się, rozlecieć siętywał się 1. «o dużej liczbie ptaków, owadów: polecieć w różne strony, lecąc rozproszyć się, rozsypać się w … Słownik języka polskiego
rozpierzchnąć się — dk Va a. Vc, rozpierzchnąć sięnie się, rozpierzchnąć sięchnął się a. rozpierzchnąć sięchł się, rozpierzchnąć sięchła się, rozpierzchnąć sięchnąwszy się rozpierzchać się ndk I, rozpierzchnąć sięcha się, rozpierzchnąć sięają się, rozpierzchnąć… … Słownik języka polskiego
rozbiegać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbiegać sięa się, rozbiegać sięają się {{/stl 8}}– rozbiec się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, rozbiegać siębiegnie się, rozbiegać siębiegł się, rozbiegać siębiegła się, rozbiegać siębiegli się {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porozbiegać się — dk I, porozbiegać sięga się, porozbiegać sięają się, porozbiegać sięał się «o większej liczbie osób lub zwierząt: rozbiec się w różne strony» Uczniowie porozbiegali się do klas. Kury porozbiegały się po podwórzu … Słownik języka polskiego
rozbiegać się — ndk I, rozbiegać sięgają się, rozbiegać sięgał się 1. forma ndk czas. rozbiec się (p.) 2. «biegając, przed startem w jakiejś konkurencji sportowej, nabierać kondycji, rozgrzewać się; także wykonywać krótki bieg, brać rozpęd przed skokiem, rzutem… … Słownik języka polskiego
rozsypać — dk IX, rozsypaćpię, rozsypaćpiesz, rozsypaćsyp, rozsypaćał, rozsypaćany rozsypywać ndk VIIIa, rozsypaćpuję, rozsypaćpujesz, rozsypaćpuj, rozsypaćywał, rozsypaćywany 1. «sypiąc rozrzucić coś; rozproszyć coś na jakiejś przestrzeni; rozrzucić coś… … Słownik języka polskiego
rozrzucać — ndk I, rozrzucaćam, rozrzucaćasz, rozrzucaćają, rozrzucaćaj, rozrzucaćał, rozrzucaćany rozrzucić dk VIa, rozrzucaćcę, rozrzucaćcisz, rozrzucaćrzuć, rozrzucaćcił, rozrzucaćcony 1. «rzucać, ciskać w różne strony, rzucając rozpraszać» Rozrzucać… … Słownik języka polskiego
roz- — 1. {{/stl 13}}{{stl 7}} przedrostek tworzący czasowniki pochodne od innych czasowników albo innych części mowy, oznaczający: {{/stl 7}}a) {{/stl 13}}{{stl 7}}rozprzestrzenianie się ruchu z jednego miejsca w wielu kierunkach, np. {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
roz- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od innych czasowników (często od wyrazów nie będących czasownikami) oznaczający» a) «różnokierunkowość w ruchu przestrzennym, np. rozbiec się, rozjechać się» b) «rozdrobnienie, podzielenie czegoś na… … Słownik języka polskiego
