rozbudzać się – rozbudzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} budzić się stopniowo ze snu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmęczony, rozbudzał się z trudem. Powoli się rozbudził. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz … Słownik języka polskiego
rozbudzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbudzaćam, rozbudzaća, rozbudzaćają, rozbudzaćany {{/stl 8}}– rozbudzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozbudzaćdzę, rozbudzaćdzi, rozbudzaćbudź, rozbudzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciekawość — ż V, DCMs. ciekawośćści, blm «skłonność, dążność do poznania czegoś, chęć dowiedzenia się czegoś, interesowanie się czymś; zaciekawienie, zainteresowanie» Zachłanna, natarczywa, niezdrowa ciekawość. Ciekawość poznawania ludzi, świata. Rozbudzić,… … Słownik języka polskiego
głęboki — głębokiocy, głębszy 1. «mający dużą odległość od powierzchni do dna, ciągnący się daleko w dół, w głąb» Głęboki wąwóz. Głęboka rzeka. Głęboka woda. Głęboki śnieg. Głębokie zmarszczki. Głęboka kieszeń. Wykop głęboki na 2 m … Słownik języka polskiego
inspiracja — ż I, DCMs. inspiracjacji 1. blm «natchnienie, zapał twórczy» Inspiracja poetycka, pisarska, kompozytorska. Rozbudzić inspirację. Coś się staje dla kogoś źródłem inspiracji. 2. lm D. inspiracjacji (inspiracjacyj) «wpływ wywierany na kogoś;… … Słownik języka polskiego
poczuć — dk Xa, poczućczuję, poczućczujesz, poczućczuj, poczućczuł 1. «doznać wrażenia za pomocą zmysłu dotyku, powonienia, smaku; odczuć» Poczuć głód, zimno, ból, dotknięcie. Poczuć na sobie czyjeś spojrzenie. Poczuć smak, zapach czegoś. ◊ Poczuć wolę… … Słownik języka polskiego
świadomość — ż V, DCMs. świadomośćści, blm «zdolność zdawania sobie sprawy w kategoriach pojęciowych z tego, co jest przedmiotem postrzegania, doznawania; najwyższy poziom rozwoju psychicznego charakterystyczny dla człowieka; zdolność umysłu do… … Słownik języka polskiego
wzniecić — dk VIa, wzniecićcę, wzniecićcisz, wznieć, wzniecićcił, wzniecićcony wzniecać ndk I, wzniecićam, wzniecićasz, wzniecićają, wzniecićaj, wzniecićał, wzniecićany 1. «spowodować powstanie ognia, światła; zapalić» Wzniecić ogień, płomień, pożar. przen … Słownik języka polskiego
dobudzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, dobudzićdzę, dobudzićdzi, dobudzićbudź, dobudzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} w odniesieniu do kogoś, kto już był budzony: rozbudzić, obudzić całkowicie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wcześnie rano za nic nie można go dobudzić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
