Roześmiać się głośno, nerwowo, serdecznie, szczerze, wesoło.
Słownik języka polskiego . 2013.
roześmiać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIb, roześmiać sięśmieję się, roześmiać sięśmieje się, roześmiać sięśmiał się, roześmiać sięśmiali się || reg. roześmiać sięśmieli się {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć się śmiać; wybuchnąć śmiechem, zaśmiać się : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
roześmiać się — komuś (prosto) w nos, w twarz, w oczy zob. śmiać się 2. Roześmiać się od ucha do ucha zob. śmiać się 3 … Słownik frazeologiczny
śmiać się [roześmiać się i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}w twarz [i in.] {{/stl 13}}{{stl 7}} wyśmiewać kogoś, okazywać wyzywającym śmiechem lekceważenie, pogardę dla kogoś, czyichś słów, poleceń, zabiegów; szydzić z kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Roześmiał mi się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
śmiać się — 1. Czyjeś oczy się śmieją; oczy się komuś śmieją; (ktoś ma) śmiejące się oczy «czyjeś oczy mają wesoły wyraz»: Schwytał ją za kołnierz i wydobył z dna rozpaczy na jasność słoneczną. Oczy mu się śmieją i nieustannie gada. Śmiech jego jest wyraźny… … Słownik frazeologiczny
zaśmiać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIb, zaśmiać sięśmieję się, zaśmiać sięśmieje się, zaśmiać sięśmiał się, zaśmiać sięśmiali się || reg. zaśmiać sięśmieli się {{/stl 8}}{{stl 7}} roześmiać się krótkim śmiechem; też: zacząć się śmiać; wybuchnąć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaśmiać się — dk Xb, zaśmiać sięśmieję się, zaśmiać sięśmiejesz się, zaśmiać sięśmiej się, zaśmiać sięśmiał się, zaśmiać sięśmiali się a. zaśmiać sięśmieli się «wybuchnąć śmiechem; roześmiać się» Zaśmiać się pogodnie, radośnie, wesoło. Zaśmiał się sam ze… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
