rozkaz

rozkaz
m IV, D. -u, Ms. \rozkazzie; lm M. -y
1. «polecenie wykonania czegoś wydane przez osobę uprawnioną do tego lub mającą nad kimś przewagę»

Rozkaz dowódcy.

Dostać, otrzymać, wydać rozkaz (marszu a. do marszu).

Łamać rozkazy.

Posłuchać rozkazu, słuchać czyichś rozkazów.

Czekać na rozkazy.

Stawić się na czyjś rozkaz.

Wykonać, zrobić coś na czyjś rozkaz a. z czyjegoś rozkazu.

Iść, meldować się, zgłaszać się po rozkaz, po rozkazy.

Wyłamywać się spod rozkazów.

Precz z moich oczu!… posłucham od razu, precz z mego serca!… i serce posłucha, precz z mej pamięci!… nie - tego rozkazu moja i twoja pamięć nie posłucha. (Mickiewicz)

∆ Rozkaz dzienny «pisemny rozkaz dowódcy normujący tok służby wojskowej na dany dzień»
∆ Rozkaz! Według rozkazu «odpowiedź podkomendnego wyrażająca gotowość wykonania polecenia dowódcy»
◊ Być, stanąć na czyjeś rozkazy «być, zgłosić się do czyjejś dyspozycji, być gotowym do świadczenia komuś jakichś usług»
◊ Mieć kogoś pod swoimi rozkazami; być pod czyimiś rozkazami «dowodzić kimś, być czyimś zwierzchnikiem, dowódcą; podlegać komuś, mieć kogoś za zwierzchnika, dowódcę»
◊ Oddać się, poddać się, zaciągnąć się pod czyjeś rozkazy «oddać się pod czyjąś komendę, władzę; zaciągnąć się pod czyjeś dowództwo»
2. inform. «zespół znaków w języku maszyny, które kierują nią przy wykonywaniu określonego zadania»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • rozkaz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rozkazzie {{/stl 8}}{{stl 7}} polecenie zrobienia czegoś wydane przez osobę uprawnioną lub mającą nad kimś władzę albo przewagę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydawać rozkazy. Wypełniać rozkazy. Słuchać rozkazów.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozkaz — Iść, pójść, rzucić się, skoczyć za kogoś, za kimś, na czyjś rozkaz w ogień zob. ogień 2 …   Słownik frazeologiczny

  • У поляка и приказ рассказ (rozkaz). — У поляка и приказ рассказ (rozkaz) …   В.И. Даль. Пословицы русского народа

  • Strategic bombing during World War II — For a list of notable strategic bombings in the European Theatre of World War II, see List of air operations during the Battle of Europe. Main article: Air warfare of World War II Strategic bombing during World War II Part of World War II …   Wikipedia

  • Anti-Polish sentiment — Part of a series on Discrimination General forms …   Wikipedia

  • dzienny — dziennynni 1. «dotyczący okresu od wschodu do zachodu słońca» Dzienny pociąg. Dzienne połączenie. Światło dzienne. Bielizna dzienna. Stróż dzienny. Szkoła dzienna. ∆ Rozkaz dzienny «rozkaz dowódcy do wojsk wydany z powodu jakiejś uroczystości lub …   Słownik języka polskiego

  • ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …   Słownik języka polskiego

  • padać — ndk I, padaćam, padaćasz, padaćają, padaćaj, padaćał paść dk Vc, padnę, padniesz, padnij, padł, padli, padły 1. «zmieniać nagle pozycję stojącą na leżącą; przewracać się, walić się» Padła zemdlona. Padł na wznak. Padł na łóżko jak kłoda.… …   Słownik języka polskiego

  • rozkazujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. rozkazywać (p. rozkazać) rozkazujący w użyciu przym. «wyrażający rozkaz, nakaz; kategoryczny, ostry, groźny» Rozkazujący głos, ton. ∆ jęz. Tryb rozkazujący «forma czasownika wyrażająca rozkaz; rozkaźnik» …   Słownik języka polskiego

  • stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”