rozkopać

rozkopać
dk IX, \rozkopaćpię, \rozkopaćpiesz, \rozkopaćkop, \rozkopaćał, \rozkopaćany - rozkopywać ndk VIIIa, \rozkopaćpuję, \rozkopaćpujesz, \rozkopaćpuj, \rozkopaćywał, \rozkopaćywany
1. «kopiąc łopatą, kilofem, motyką zrobić w ziemi (śniegu) dół, rów; zryć, rozrzucić, rozgrzebać»

Rozkopać ogród, ulicę.

2. «uderzając w coś nogami zburzyć, skłębić, rozrzucić»

Rozkopać pościel.

Dziecko rozkopało pieluszki.

rozkopać się - rozkopywać się «zwykle o dzieciach: kopiąc nogami zrzucić z siebie kołdrę, pierzynę, rozrzucić pieluszki; rozkryć się»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • rozkopywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozkopywaćpuję, rozkopywaćpuje, rozkopywaćany {{/stl 8}}– rozkopać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, rozkopywaćpię, rozkopywaćpie, rozkopywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kopiąc… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • porozkopywać — dk VIIIa, porozkopywaćpuję, porozkopywaćpujesz, porozkopywaćpuj, porozkopywaćywał, porozkopywaćywany «wiele czegoś kolejno rozkopać; rozkopać coś w wielu miejscach» Porozkopywać ulice …   Słownik języka polskiego

  • odkopać — dk IX, odkopaćpię, odkopaćpiesz, odkopaćkop, odkopaćał, odkopaćany odkopywać ndk VIIIa, odkopaćpuję, odkopaćpujesz, odkopaćpuj, odkopaćywał, odkopaćywany 1. «kopiąc odnaleźć coś, natrafić na coś, wydobyć coś zakopanego; kopiąc odkryć, odsłonić… …   Słownik języka polskiego

  • rozgrzebać — dk IX, rozgrzebaćbię, rozgrzebaćbiesz, rozgrzebaćgrzeb, rozgrzebaćał, rozgrzebaćany rozgrzebywać ndk VIIIa, rozgrzebaćbuję, rozgrzebaćbujesz, rozgrzebaćbuj, rozgrzebaćywał, rozgrzebaćywany «grzebiąc rozgarnąć, rozrzucić coś; rozryć, rozkopać»… …   Słownik języka polskiego

  • rozryć — dk Xa, rozryćryję, rozryćryjesz, rozryćryj, rozryćrył, rozryćryty «ryjąc zrobić w ziemi dół, rów, bruzdę; rozkopać, rozorać, rozgrzebać; zburzyć, zrujnować» Koparki rozryły drogę. Bomby rozryły ziemię. Ziemia rozryta przez dziki …   Słownik języka polskiego

  • grunt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. gruntncie; lm M. y || a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uprawiana lub nadająca się do uprawy wierzchnia warstwa ziemi; ziemia uprawna, gleba, rola : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”