rozkrwawić

dk VIa, \rozkrwawićwię, \rozkrwawićwisz, \rozkrwawićkrwaw, \rozkrwawićwił, \rozkrwawićwiony - rozkrwawiać ndk I, \rozkrwawićam, \rozkrwawićasz, \rozkrwawićają, \rozkrwawićaj, \rozkrwawićał, \rozkrwawićany

«zranić, skaleczyć aż do wystąpienia krwi»

Upadł i rozkrwawił sobie kolano.

Rozkrwawił stopy o ciernie.

rozkrwawić się - rozkrwawiać się rzad. «zacząć mocno krwawić»

Nos mu się rozkrwawił.