rozpryskiwać
Look at other dictionaries:
rozpryskiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozpryskiwaćkuję, rozpryskiwaćkuje, rozpryskiwaćany {{/stl 8}}– rozpryskać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, rozpryskiwaćam, rozpryskiwaća, rozpryskiwaćają rozpryskiwaćany {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpryskiwać się – rozpryskać się, rozprysnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o płynach: być rozpryskiwanym, rozbryzgiwanym na wszystkie strony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Deszcz rozpryskiwał się o szybę samochodu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bryzgać — ndk I, bryzgaćam, bryzgaćasz, bryzgaćają, bryzgaćaj, bryzgaćał, bryzgaćany bryznąć dk Va, bryzgaćnę, bryźniesz, bryźnij, bryzgaćnął, bryzgaćnęła, bryzgaćnęli, bryzgaćnąwszy, bryźnięty, rzad. bryzgnąć dk Va, bryzgaćnę, bryzgaćniesz, bryzgaćnij,… … Słownik języka polskiego
kipieć — ndk VIIa, kipiećpi, kipiećpiał 1. «o płynach» a) «być w temperaturze wrzenia, wrząc rozpryskiwać się, bulgotać; burzyć się, pienić się, przelewać się» Mleko kipi. b) «bulgotać, rozpryskiwać się o coś, wirować, burzyć się» Kipiąca topiel. przen.… … Słownik języka polskiego
pryskać — ndk I, pryskaćam, pryskaćasz, pryskaćają, pryskaćaj, pryskaćał, pryskaćany prysnąć dk Va, pryskaćnę, pryśniesz, pryśnij, pryskaćnął (prysł), pryskaćnęła (prysła), pryskaćnęli, pryskaćnąwszy 1. «rozrzucać, wyrzucać krople albo drobne cząstki… … Słownik języka polskiego
rozpryskać — dk I, rozpryskaćam, rozpryskaćasz, rozpryskaćają, rozpryskaćaj, rozpryskaćał, rozpryskaćany rzad. rozprysnąć dk Va, rzad. Vc rozpryskaćnę, rozpryskaćpryśniesz, rozpryskaćpryśnij, rozpryskaćnął (rozpryskaćprysł), rozpryskaćnęła (rozpryskaćprysła) … Słownik języka polskiego
bluzgać — ndk I, bluzgaćam, bluzgaćasz, bluzgaćają, bluzgaćaj, bluzgaćał bluznąć dk Va, bluzgaćnę, bluźniesz, bluźnij, bluzgaćnął, bluzgaćnęła, bluzgaćnęli, bluzgnąć dk Va, bluzgaćnę, bluzgaćniesz, bluzgaćnij, bluzgaćnął, bluzgaćnęła, bluzgaćnęli «o płynie … Słownik języka polskiego
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
pluskać — ndk I, pluskaćam, pluskaćasz, pluskaćają, pluskaćaj, pluskaćał a. IX pluszczę, pluszczesz, pluszcz plusnąć dk Va, pluskaćnę, pluśniesz, pluśnij, pluskaćnął, pluskaćnęła, pluskaćnęli, pluskaćnąwszy 1. «o cieczy: przelewać się, uderzać o coś,… … Słownik języka polskiego
prószyć — ndk VIb, prószyćszę, prószyćszysz, prósz, prószyćszył 1. «o czymś drobnym, sypkim, miałkim: sypać się, opadać w niezbyt dużej ilości; rzadziej: sypać coś drobnego, miałkiego» Śnieg prószy. 2. «rozpryskiwać, rozpylać farbę, lakier na jakieś tło» … Słownik języka polskiego
