rozrzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozrzucaćam, rozrzucaća, rozrzucaćają, rozrzucaćany {{/stl 8}}– rozrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozrzucaćcę, rozrzucaćci, rozrzucaćrzuć, rozrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozrzucać — pieniądze, złoto garściami zob. pieniądz 4 … Słownik frazeologiczny
rozpraszać — ndk I, rozpraszaćam, rozpraszaćasz, rozpraszaćają, rozpraszaćaj, rozpraszaćał, rozpraszaćany rozproszyć dk VIb, rozpraszaćszę, rozpraszaćszysz, rozpraszaćprosz, rozpraszaćszył, rozpraszaćszony 1. «prósząc rozsypywać, rozsiewać, rozrzucać;… … Słownik języka polskiego
rozkopywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozkopywaćpuję, rozkopywaćpuje, rozkopywaćany {{/stl 8}}– rozkopać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, rozkopywaćpię, rozkopywaćpie, rozkopywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kopiąc… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
garść — 1. Brać się, wziąć się (mocno), zebrać się w garść, w karby, pot. w kupę «opanować się, przezwyciężyć chwilę słabości, zebrać siły, otrząsnąć się z przygnębienia, lenistwa, apatii»: Zresztą wszystkie jesteśmy niewyspane, a tu jak na złość trzeba… … Słownik frazeologiczny
pieniądz — 1. pot. Ciężkie, drogie, duże, grube pieniądze; ciężka, duża, gruba, grubsza forsa, gotówka, suma, sumka; ciężki grosz «duża kwota pieniędzy»: (...) jako jedyny z łódzkich fabrykantów miał prawdziwy tytuł arystokratyczny, kupiony za ciężkie… … Słownik frazeologiczny
złoto — 1. Czarne złoto «węgiel kamienny»: W okresie międzywojennym głównym naszym bogactwem był węgiel kamienny. Dzisiaj wydobycie tego czarnego złota wzrosło czterokrotnie i wynosi przeszło 120 milionów ton. Jestem 7/1968. 2. Ktoś, coś (jest) jak złoto … Słownik frazeologiczny
garść — ż V, DCMs. garśćści; lm M. garśćście a. garśćści, D. garśćści 1. «dłoń złożona w sposób umożliwiający zaczerpnięcie, uchwycenie, objęcie czegoś» Ściskać w garści monetę. ◊ Czerpać pełną garścią albo pełnymi garściami «czerpać obficie, w dużej… … Słownik języka polskiego
grzebać — ndk IX, grzebaćbię, grzebaćbiesz, grzeb, grzebaćał, grzebaćany rzad. grzebnąć dk Va, grzebaćnę, grzebaćniesz, grzebaćnij, grzebaćnął, grzebaćnęła, grzebaćnęli, grzebaćnąwszy 1. «rozgarniać, rozrzucać coś, przerzucać szukając, przetrząsać; gmerać… … Słownik języka polskiego
pryskać — ndk I, pryskaćam, pryskaćasz, pryskaćają, pryskaćaj, pryskaćał, pryskaćany prysnąć dk Va, pryskaćnę, pryśniesz, pryśnij, pryskaćnął (prysł), pryskaćnęła (prysła), pryskaćnęli, pryskaćnąwszy 1. «rozrzucać, wyrzucać krople albo drobne cząstki… … Słownik języka polskiego
