rozsławić

rozsławić: dk VIa, \rozsławićwię, \rozsławićwisz, \rozsławićsław, \rozsławićwił, \rozsławićwiony - rozsławiać ndk I, \rozsławićam, \rozsławićasz, \rozsławićają, \rozsławićaj, \rozsławićał, \rozsławićany

«rozgłosić sławę czyjąś lub czegoś; sprawić, że ktoś stanie się sławnym, że coś stanie się ogólnie znane»

Rozsławić czyny bohatera.

Jego dzieła, odkrycia rozsławiły go po świecie.

Bohaterstwo żołnierza rozsławiło imię Polski na całym świecie.

rozsławić się - rozsławiać się «zostać rozsławionym; stać się sławnym, głośnym»

Rozsławiło się czyjeś imię.

Rozsławili się swoim wyczynem.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

rozsławiać się – rozsławić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się sławnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wódz rozsławił się swoim zwycięstwem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozsławiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozsławiaćam, rozsławiaća, rozsławiaćają, rozsławiaćany {{/stl 8}}– rozsławić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozsławiaćwię, rozsławiaćwi, rozsławiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić coś sławnym; także: rozgłaszać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wsławić — dk VIa, wsławićwię, wsławićwisz, wsław, wsławićwił, wsławićwiony wsławiać ndk I, wsławićam, wsławićasz, wsławićają, wsławićaj, wsławićał, wsławićany «uczynić sławnym, przysporzyć sławy; rozsławić» Wsławić imię Polski. Miejscowość wsławiona… … Słownik języka polskiego
opromienić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}[{{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjeś} {{/stl 8}}imię] blaskiem chwały [sławy] [chwałą, sławą] {{/stl 13}}{{stl 7}} uczynić sławnym, znanym; okryć chwałą, sławą; rozsławić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bohaterskie czyny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias