rozsrożyć

rozsrożyć
dk VIb, \rozsrożyćżę, \rozsrożyćżysz, \rozsrożyćsroż, \rozsrożyćżył, \rozsrożyćżony
książk. «uczynić kogoś srogim, sroższym, doprowadzić kogoś do gniewu, do wściekłości; rozgniewać, rozzłościć»

Upartym milczeniem rozsrożył go jeszcze bardziej.

Rozsrożony ojciec ukarał go surowo.

rozsrożyć się książk. «stać się srogim, wybuchnąć gniewem; rozgniewać się, rozzłościć się»

Rozsrożył się na chłopców za ich wybryki.

przen. «o zjawiskach atmosferycznych, klęskach żywiołowych itp.: wystąpić z wielką siłą, gwałtownością»

Mróz się rozsrożył.

Burza, zima rozsrożyła się na dobre.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • rozsrożyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, rozsrożyćżę, rozsrożyćży, rozsrożyćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} spowodować czyjś gniew; rozgniewać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozsrożyć kogoś swoim postępowaniem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”