roztargniony

roztargniony
\roztargnionynieni
1. «nie mogący na czymś skupić uwagi; nieuważny, roztrzepany»

Być roztargnionym.

Roztargniony człowiek, uczeń.

2. «będący wyrazem, objawem czyjegoś roztargnienia; nieuważny, machinalny»

Roztargnione spojrzenie.

Roztargniony wyraz twarzy.

Błądzić roztargnionym wzrokiem.

Roztargnionym ruchem odgarnęła włosy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • roztargniony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, roztargnionynieni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieumiejący skupić uwagi na tym, co istotne; roztrzepany; nieuważny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś jest roztargniony. Roztargnione… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gapiowaty — Roztargniony, zapominalski, nieuważny, lub ociężały umysłowo Eng. Absent minded, forgetful, slow witted, or careless …   Słownik Polskiego slangu

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • nieobecny — Ktoś (jest) nieobecny duchem, myślą (myślami) «ktoś (jest) zamyślony, nie zdaje sobie sprawy z tego, co się w danej chwili dzieje»: (...) wyciągała go matka na wieczorne spacery, na które szedł, milcząc, bez oporu, ale i bez przekonania,… …   Słownik frazeologiczny

  • głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

  • niemożliwie — «w sposób trudny do zniesienia; nie do wytrzymania, okropnie» Był niemożliwie roztargniony, leniwy. Było niemożliwie gorąco. Coś jest niemożliwie brudne. Zachowywać się niemożliwie …   Słownik języka polskiego

  • nieuważny — nieuważnyni 1. «odznaczający się brakiem uwagi; roztargniony» Nieuważny korektor. Był nieuważny w pracy. 2. «spowodowany brakiem uwagi, wynikający z braku zastanowienia; nierozważny, nieroztropny» Nieuważna obserwacja. Nieuważne zapoznanie się z… …   Słownik języka polskiego

  • pokręcić — dk VIa, pokręcićcę, pokręcićcisz, pokręcićkręć, pokręcićcił, pokręcićcony rzad. pokręcać ndk I, pokręcićam, pokręcićasz, pokręcićają, pokręcićaj, pokręcićał, pokręcićany 1. «kręcąc obrócić kilka razy» Pokręcić korbkę a. korbką, kurek, śrubę. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • roztrzepany — roztrzepanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. roztrzepać (p.) roztrzepany «nie umiejący się skupić; nieuważny, rozproszony, roztargniony» Wyjątkowo roztrzepany chłopiec …   Słownik języka polskiego

  • zapominalski — zapominalskiscy pot. «taki, który często zapomina; roztargniony» zapominalski, zapominalska w użyciu rzecz. «osoba często zapominająca, roztargniona» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”