roztopić

roztopić
dk VIa, \roztopićpię, \roztopićpisz, \roztopićtop, \roztopićpił, \roztopićpiony - roztapiać ndk I, \roztopićam, \roztopićasz, \roztopićają, \roztopićaj, \roztopićał, \roztopićany
«zamienić ciało stałe w płynne przez ogrzanie do odpowiedniej temperatury, spowodować topnienie czegoś; rozpuścić, stopić»

Roztopić wosk.

Roztopić w rondelku masło, tłuszcz.

Lutować roztopioną cyną.

Wlewać w formy roztopiony metal.

Promienie słońca roztopiły śnieg, sople lodu.

roztopić się - roztapiać się
1. «o ciałach stałych: zostać roztopionym, ulec roztopieniu; rozpuścić się, stopnieć»

Śnieg się roztapiał w wiosennym słońcu.

Lody na talerzyku roztopiły się.

◊ Nie jesteś z cukru, nie roztopisz się «żartobliwa zachęta do wyjścia na deszcz»
2. «stać się niewidocznym, niewyraźnym; zniknąć, zginąć, zlać się z tłem»

Postacie przechodniów roztopiły się w mroku, we mgle.

Jego słowa roztapiały się w panującym zgiełku.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • roztopić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. roztapiać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • roztapiać się – roztopić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przechodzić wskutek ogrzewania ze stanu stałego w płynny; topnieć; rozpuszczać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lody się roztopiły. Świeca się roztapia. Tłuszcz na patelni się roztopił.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • roztapiać — → roztopić …   Słownik języka polskiego

  • stopić — dk VIa, stopićpię, stopićpisz, stop, stopićpił, stopićpiony stapiać ndk I, stopićam, stopićasz, stopićają, stopićaj, stopićał, stopićany 1. «zamienić ciało stałe w płynne przez ogrzanie do temperatury topnienia; doprowadzić do stanu ciekłego,… …   Słownik języka polskiego

  • porozpuszczać — dk I, porozpuszczaćam, porozpuszczaćasz, porozpuszczaćaj, porozpuszczaćał, porozpuszczaćany 1. pot. «rozpuścić (kolejno) wiele osób, pozwolić wielu osobom rozejść się w różne strony» Porozpuszczać pracowników na urlopy. 2. pot. «rozpieścić,… …   Słownik języka polskiego

  • rozmarznąć — [wym. rozmar znąć] dk Vc, rozmarznąćnę, rozmarznąćniesz, rozmarznąćnij, rozmarznąćmarzł, rozmarznąćmarzła, rozmarznąćzli rozmarzać [wym. rozmar zać] ndk I, rozmarznąćam, rozmarznąćasz, rozmarznąćają, rozmarznąćaj, rozmarznąćał, rozmarznąćany… …   Słownik języka polskiego

  • rozpłynąć się — dk Vb, rozpłynąć sięnę się, rozpłynąć sięniesz się, rozpłynąć siępłyń się, rozpłynąć sięnął się, rozpłynąć sięnęła się, rozpłynąć sięnęli się, rozpłynąć sięnąwszy się rozpływać się ndk I, rozpłynąć sięam się, rozpłynąć sięasz się, rozpłynąć… …   Słownik języka polskiego

  • rozpuścić — dk VIa, rozpuścićpuszczę, rozpuścićcisz, rozpuścićpuść, rozpuścićcił, rozpuścićpuszczony rozpuszczać ndk I, rozpuścićam, rozpuścićasz, rozpuścićają, rozpuścićaj, rozpuścićał, rozpuścićany 1. «sporządzić roztwór (jednolitą fizycznie mieszaninę)… …   Słownik języka polskiego

  • roztajać — dk IX, roztajaćję, roztajaćjesz, roztajaćtaj, roztajaćjał «przestać być zamarzniętym, zmarzniętym, pozbyć się pokrywy lodowej, śnieżnej; o śniegu, lodzie: tając roztopić się, rozpuścić się, stopnieć; rozmarznąć» Drogi roztajały. Lody, śniegi… …   Słownik języka polskiego

  • stajać — dk IX, stajaćje (stajaćja), stajaćał «o lodzie lub śniegu: przejść ze stanu stałego w stan ciekły; stopnieć, roztopić się» Śniegi już stajały …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”