rozweselić

rozweselić
dk VIa, \rozweselićlę, \rozweselićlisz, \rozweselićsel, \rozweselićlił, \rozweselićlony - rozweselać ndk I, \rozweselićam, \rozweselićasz, \rozweselićają, \rozweselićaj, \rozweselićał, \rozweselićany
«uczynić wesołym, wprawić w dobry humor; rozbawić»

Rozweselić kogoś pogodnym opowiadaniem.

Rozweselone towarzystwo.

Uśmiech rozweselił ponurą twarz.

chem. Gaz rozweselający «podtlenek azotu, bezbarwny gaz o słabej woni i słodkawym smaku, działający oszałamiająco; stosowany do krótkotrwałej narkozy, np. w dentystyce»
rozweselić się - rozweselać się «stać się wesołym, nabrać humoru»

Poszła na komedię, żeby się trochę rozweselić.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • rozweselać się – rozweselić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się wesołym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozweselił się w jej towarzystwie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozchmurzyć — dk VIb, rozchmurzyćrzę, rozchmurzyćrzysz, rozchmurzyćchmurz, rozchmurzyćrzył, rozchmurzyćrzony rozchmurzać ndk I, rozchmurzyćam, rozchmurzyćasz, rozchmurzyćają, rozchmurzyćaj, rozchmurzyćał, rozchmurzyćany «uczynić pogodnym, nie zasępionym;… …   Słownik języka polskiego

  • rozpogodzić — dk VIa, rozpogodzićdzę, rozpogodzićdzisz, rozpogodzićgódź, rozpogodzićdził, rozpogodzićdzony rozpogadzać ndk I, rozpogodzićam, rozpogodzićasz, rozpogodzićają, rozpogodzićaj, rozpogodzićał, rozpogodzićany «uczynić pogodnym, wesołym; rozweselić,… …   Słownik języka polskiego

  • rozbawić — dk VIa, rozbawićwię, rozbawićwisz, rozbawićbaw, rozbawićwił, rozbawićwiony rozbawiać ndk I, rozbawićam, rozbawićasz, rozbawićają, rozbawićaj, rozbawićał «wzbudzić w kimś wesołość, rozweselić kogoś, wprowadzić kogoś w dobry, pogodny nastrój,… …   Słownik języka polskiego

  • rozerwać — dk IX, rozerwaćrwę, rozerwaćrwiesz, rozerwaćrwij, rozerwaćrwał, rozerwaćrwany rozrywać ndk I, rozerwaćam, rozerwaćasz, rozerwaćają, rozerwaćaj, rozerwaćał, rozerwaćany 1. «rwąc rozdzielić coś na części, rozedrzeć, naruszyć całość, spoistość… …   Słownik języka polskiego

  • ubawić — dk VIa, ubawićwię, ubawićwisz, ubaw, ubawićwił, ubawićwiony «uprzyjemnić komuś czas, zabawić; wywołać wesołość, rozśmieszyć, rozweselić» Ubawić kogoś opowiadaniami, dowcipami. Ubawił nas swoją naiwnością. ubawić się «zostać ubawionym,… …   Słownik języka polskiego

  • ucieszyć — dk VIb, ucieszyćszę, ucieszyćszysz, uciesz, ucieszyćszył, ucieszyćszony «sprawić (komuś) radość, przyjemność, wywołać zadowolenie, wesołość; uradować, rozweselić, zabawić» Nowina ucieszyła kogoś. Jego przybycie wcale mnie nie ucieszyło. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • dla śmiechu [żartów] — {{/stl 13}}{{stl 7}} po to, aby wzbudzić śmiech, rozbawić, rozweselić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie bierz tego na poważnie, powiedziałem to dla śmiechu! Dla żartów wrzucili kolegę do wody. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozweselać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, rozweselaćam, rozweselaća, rozweselaćają, rozweselaćany {{/stl 8}}– rozweselić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozweselaćlę, rozweselaćli, rozweselaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś staje się wesoły;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”