rozwinięty

rozwinięty
\rozwiniętyęci
imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozwinąć (p. rozwijać)
rozwinięty w użyciu przym.
1. «taki, który się rozwinął, który osiągnął odpowiedni stopień rozwoju; mający cechy fizyczne lub umysłowe właściwe danemu wiekowi lub znamionujące dojrzałość»

Dziecko nad wiek rozwinięte.

2. «o kwiatach, pączkach: taki, który się rozwinął»

Świeżo rozwinięta róża.

3. «dobrze wykształcony, ukształtowany; wydatny, pokaźny (zwykle o częściach ciała, narządach itp.

Miał zbyt rozwiniętą dolną szczękę.

jęz. Podmiot rozwinięty, orzeczenie rozwinięte «podmiot, orzeczenie wyrażone więcej niż jednym wyrazem»
∆ Zdanie rozwinięte «zdanie, w którym podmiot lub orzeczenie (albo jedno i drugie) mają określniki w postaci przydawek, dopełnień lub okoliczników»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • rozwinięty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozwiniętyęci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który się rozwinął, osiągając właściwe stadium życiowe; znamionujący odpowiedni etap rozwoju : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko nad… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • daleko — 1. Coś daleko idące, daleko posunięte «znaczny, duży, poważny w skutkach, w znacznym stopniu rozwinięty»: Trzeźwe spojrzenie na sytuację podpowiada, że żadna ze stron nie zgodzi się na zbyt daleko idący kompromis i prywatyzacja branży… …   Słownik frazeologiczny

  • dziecko — 1. Cudowne dziecko «dziecko odznaczające się niezwykłymi, jak na jego wiek, zdolnościami»: (...) był cudownym dzieckiem. (...) Talent rozwinięty bardzo wcześnie – zachowane rysunki ośmioletniego chłopca są nie tylko zdumiewająco dojrzałe, ale… …   Słownik frazeologiczny

  • umysł — 1. Potężny umysł a) «niezwykle rozwinięty intelekt»: Znana jest hipoteza Laplace’a: gdyby istniał tak potężny umysł, że potrafiłby ogarnąć wszystkie aktualne wydarzenia w świecie i znał wszystkie prawa rządzące światem, to zgodnie z zasadą… …   Słownik frazeologiczny

  • zmysł — Szósty zmysł «zdolność wyczuwania, dostrzegania oznak niezauważanych przez innych, często pozwalająca uniknąć niebezpieczeństwa; intuicja, wyjątkowa wrażliwość»: Jak zwykle objął posterunek, lecz po raz pierwszy ogarnięty przeczuciem, że stanie… …   Słownik frazeologiczny

  • amorficzny — «odznaczający się nie uporządkowaną budową; bezpostaciowy» ∆ jęz. Języki amorficzne «języki, których cechą charakterystyczną jest słabo rozwinięty system afiksów, czyli morfemów gramatycznych» ∆ chem. fiz. Ciało amorficzne «ciało pozbawione… …   Słownik języka polskiego

  • atletyczny — atletycznyni 1. «silnie zbudowany, barczysty, muskularny, dobrze rozwinięty fizycznie» Atletyczny mężczyzna. Atletyczna budowa ciała. ∆ Typ atletyczny → atletyk 2. «gimnastyczny, zapaśniczy» Ćwiczenia atletyczne …   Słownik języka polskiego

  • daleko — dalej 1. «przysłówek określający odległość» a) «w znacznej odległości, w odległym miejscu, w oddaleniu» Gdzieś daleko grzmiały działa. Mieszkał w gajówce, daleko stąd. Dalej, za lasem, jest jezioro. ◊ Daleko (czegoś) szukać; coś jest takie, że… …   Słownik języka polskiego

  • eszelon — m IV, D. u, Ms. eszelonnie; lm M. y «w transportach wojskowych: jednostka przewozowa, np. pociąg z wojskiem lub ładunkiem, kolumna samochodowa, grupa samolotów» Wojskowe eszelony. Rozwinięty eszelon samolotów. ‹z fr.› …   Słownik języka polskiego

  • groteska — ż III, CMs. groteskasce; lm D. groteskasek 1. «utwór literacki, muzyczny lub plastyczny o elementach komicznie przejaskrawionych, karykaturalnych lub fantastycznych» 2. szt. «ornament roślinny połączony z fantastycznymi motywami postaci ludzkich… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”