Bredzić przez sen.
Bredzić w gorączce.
Bredzić od rzeczy.
Bredzić trzy po trzy.
Bredzić jak w gorączce.
Bredzić niestworzone rzeczy.
Słownik języka polskiego . 2013.
bredzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, bredzićdzę, bredzićdzi, bredź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówić coś bez związku logicznego na skutek utraty kontroli świadomości; majaczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bredzić w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bredzić — jak (Piekarski) na mękach zob. męka 1. Bredzić niestworzone rzeczy zob. rzecz 15. Bredzić od rzeczy zob. rzecz 12. Bredzić trzy po trzy zob. trzy 1 … Słownik frazeologiczny
bredzić — Mówić rzeczy nonsensowne i absurdalne Eng. To talk nonsense … Słownik Polskiego slangu
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
męka — 1. pot. Bredzić, pleść itp. jak (Piekarski) na mękach «mówić bez sensu»: (...) na takiego durnia wyrośniesz jak twój ojciec – co tylko książki i kwiaty (...) a ty zamiast się tym przejąć, pleciesz jak Piekarski na mękach (...). E. Zegadłowicz,… … Słownik frazeologiczny
trzy — 1. pot. Bredzić, mówić, klepać, pleść itp. trzy po trzy «mówić bez sensu, mówić głupstwa»: Pleciesz trzy po trzy, Siemion... Wódka uderzyła ci do głowy... J. Brzechwa, Owoc. 2. Ktoś nie umie do trzech zliczyć; ktoś wygląda, jakby nie umiał do… … Słownik frazeologiczny
bredzenie — n I rzecz. od bredzić Bredzenie chorego … Słownik języka polskiego
bzdurzyć — ndk VIb, bzdurzyćrzę, bzdurzyćrzysz, bzdurz, bzdurzyćrzył pot. «pleść bzdury, głupstwa; mówić o rzeczach błahych; bredzić, bajać, paplać» … Słownik języka polskiego
chrzanić — ndk VIa, chrzanićnię, chrzanićnisz, chrzań, chrzanićnił, chrzanićniony 1. wulg. «mówić głupstwa, pleść bzdury; bredzić, ględzić» 2. wulg. «robić coś źle, nieudolnie; partaczyć» … Słownik języka polskiego
gorączka — ż III, CMs. gorączkaczce; zwykle blm 1. «temperatura ciała podwyższona ponad stan normalny, występująca w wielu chorobach» Wysoka, silna gorączka. Mieć, mierzyć gorączkę. Dostać gorączki. Bredzić, majaczyć w gorączce. Gorączka spada, rośnie. ∆… … Słownik języka polskiego
