rożek

m III, D. \rożekżka, N. \rożekżkiem; lm M. \rożekżki

1. lm M. rożki a. różki

«nieduży róg na głowie zwierzęcia»

Sarnie różki.

2. «niewielki przedmiot mający kształt rogu zwierzęcego (stożkowaty, często łukowato wygięty) lub przedmiot wykonany z rogu zwierzęcia, np. używane dawniej naczynie służące do przechowywania prochu, tabaki, rzadziej naczynie do picia wina»

Lody w rożku z wafla.

Rożek z prochem, do prochu.

∆ Czarny rożek, rożek przetrwalnikowy → sporysz

3. «instrument muzyczny lub sygnałowy, rodzaj trąbki (pierwotnie z rogu bydlęcego)»

Rożek pasterski.

Zadąć w rożek.

∆ Rożek angielski «instrument dęty drewniany, altowa odmiana oboju, o nieco dłuższej rurze zakończonej gruszkowato»

4. «brzeżek, skraj jakiegoś przedmiotu (zwykle niewielkiego) w miejscu zbiegu dwóch zewnętrznych jego krawędzi»

Spiczasty, zaokrąglony, zagięty rożek czegoś.

Rożek kartki, kołnierzyka.

Znaczek pocztowy z urwanym rożkiem.

Chusteczka haftowana na samym rożku.

Usiąść na rożku krzesła.

5. «miejsce wewnątrz zetknięcia się dwóch ścian przedmiotu; kącik»

Usiąść w rożku kanapy.

Wcisnąć coś w sam rożek walizki.

6. lm M. rożki a. różki

zwykle w lm, pot. «różnorodne wyrostki ciała bezkręgowców, zwykle czułki mięczaków, stawonogów»

Różki ślimaka.

Motyl z długimi różkami.

7. reg. «rogalik»

Rożki z jabłkami, z makiem.