brodacz

brodacz
m II, DB. -a; lm M. -e, D. -y
1. lm B.=D.
«człowiek mający bujny zarost na dolnej części twarzy, człowiek brodaty»
2. lm B.=M.
«zwierzę mające pęk dłuższej sierści pod pyskiem lub pęk piór na piersi lub na podgardlu»
∆ zootechn. Brodacz monachijski, brodacz olbrzym «pies z rasy dużych, silnych psów o szorstkiej sierści, czarnej lub szaropopielatej, tworzącej na głowie brodę, bokobrody i krzaczaste brwi, używanych jako psy obronne; sznaucer olbrzym; w lm rasa tych psów»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • brodacz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna mający bujne owłosienie w dolnej części twarzy {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}brodacz II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • miech — pot. Sapać jak miech kowalski «sapać bardzo głośno, oddychać z wielkim wysiłkiem»: Nim zdołał się podnieść, brodacz – sapiąc jak miech kowalski – chwycił go żelaznym chwytem za kark. A. Szklarski, Kangury …   Słownik frazeologiczny

  • cap — I m IV, DB. a, Ms. cappie; lm M. y 1. «baran lub kozioł, zwłaszcza stary lub wykastrowany» Beczenie capa. ◊ pot. Głupi jak cap «bardzo głupi, tępy» przen. pot. a) «człowiek brodaty; brodacz» b) «człowiek głupi; głupiec, bałwan» 2. łow. «samiec… …   Słownik języka polskiego

  • sznaucer — m IV, DB. a, Ms. sznaucererze; lm M. y «pies o szorstkiej sierści czarnej lub szarej, z charakterystyczną brodą i krzaczastymi brwiami; brodacz monachijski; w lm rasa tych psów» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”