ryczeć

ryczeć
ndk VIIb, \ryczećczę, \ryczećczysz, rycz, \ryczećczał, \ryczećczeli - ryknąć dk Va, \ryczećnę, \ryczećniesz, \ryczećnij, \ryczećnął, \ryczećnęła, \ryczećnęli, \ryczećnąwszy
1. «o niektórych dzikich zwierzętach, np. jeleniu, lwie, niedźwiedziu i o bydle domowym: wydawać donośny, przeciągły głos, wydawać ryk»

Bydło ryczało z głodu.

□ Krowa, która dużo ryczy, mało mleka daje.
2. «huczeć, grzmieć, rozbrzmiewać»

Wzburzone morze groźnie ryczało.

Syreny fabryczne ryczały na koniec zmiany.

3. pot. «głośno, przeraźliwie krzyczeć, śpiewać; głośno śmiać się lub płakać; drzeć się, wrzeszczeć»

Ryczeć z radości, z wściekłości.

Ryknąć z bólu.

Ryczeć na kogoś.

Ryczeć ze śmiechu.

Dzieciak ryczał na cały głos.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • ryczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, ryczećczę, ryczećczy, ryczećczał, ryczećczeli {{/stl 8}}– ryknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ryczećnę, ryczećnie, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ryczeć — 1) Głośno płakać; szlochać Eng. To cry or weep noisily 2) Chichotać; śmiać się Eng. To burst with laughter …   Słownik Polskiego slangu

  • płakać [ryczeć i syn.] jak bóbr — {{/stl 13}}{{stl 33}} płakać bardzo żałośnie, zalewając sięłzami :{{/stl 33}}{{stl 10}}Ktoś płacze, szlocha, ryczy jak bóbr. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ryknąć — → ryczeć …   Słownik języka polskiego

  • odrzeć — 1. Krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. jakby się było odzieranym ze skóry «krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. bardzo głośno, rozpaczliwie»: (...) zawsze tak było. Na widok najmniejszego pajączka wrzeszczała, jakby była odzierana ze skóry. Roz bezp 1999 …   Słownik frazeologiczny

  • odzierać — 1. Krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. jakby się było odzieranym ze skóry «krzyczeć, ryczeć, piszczeć itp. bardzo głośno, rozpaczliwie»: (...) zawsze tak było. Na widok najmniejszego pajączka wrzeszczała, jakby była odzierana ze skóry. Roz bezp 1999 …   Słownik frazeologiczny

  • odrzeć — dk XI, odrę, odrzesz, odrzyj, odarł, odarty, odarłszy odzierać ndk I, odrzećam, odrzećasz, odrzećają, odrzećaj, odrzećał, odrzećany 1. «zdzierając, zrywając ogołocić coś z czegoś, zerwać coś z kogoś lub z czegoś» Odrzeć obicia z mebli. Odrzeć… …   Słownik języka polskiego

  • skóra — 1. Czuć, poczuć, wyczuć coś przez skórę «przeczuwać, przeczuć coś, mieć intuicję, że coś się stanie»: Pora oczekiwania – czuł to przez skórę – dobiegała końca. Nadchodził czas akcji. Andrzej Zbych, Stawka. 2. pot. Dać komuś w skórę «zbić kogoś,… …   Słownik frazeologiczny

  • muczeć — ndk VIIIa, muczećczy, muczećczał «o bydle: wydawać niski, przeciągły głos; ryczeć» Krowy muczą na pastwisku …   Słownik języka polskiego

  • opętańczo — przysłów. od opętańczy Wrzeszczeć, ryczeć opętańczo …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”