rynek

m III, D. \ryneknku, N. \ryneknkiem; lm M. \ryneknki

1. «w dawnych miastach: główny plac będący ośrodkiem życia gospodarczego i społecznego, obudowany, często z ratuszem, sukiennicami; miejsce targowisk, zebrań i uroczystości»

2. «całokształt stosunków handlowo-gospodarczych, obejmujący sprzedaż i kupno towarów, wymianę kapitałów, usług itp.; zespół kupujących i sprzedających, których decyzje wpływają na kształtowanie podaży i popytu oraz poziomu cen»

Rynek wewnętrzny, krajowy, światowy, międzynarodowy.

Rynek księgarski, czytelniczy, wydawniczy.

Rynek meblarski.

Rynek konsumenta.

Rynek producenta.

Zaopatrzenie rynku.

∆ Czarny rynek «nielegalny, potajemny handel»

∆ Wolny rynek «nie zorganizowany handel, którego ceny zwykle nie są normowane przez państwo»

∆ Zielony rynek «owoce i warzywa znajdujące się w sprzedaży w danym sezonie»

◊ Wprowadzić, rzucić, wypuścić coś na rynek «przekazać coś do masowej sprzedaży, masowego rozpowszechnienia»

‹niem.›