rzeczywisty

rzeczywisty
\rzeczywistyiści, rzad. \rzeczywistystszy
1. «obiektywnie istniejący; taki, który się istotnie zdarzył»

Fakty, wydarzenia rzeczywiste.

mat. Liczba rzeczywista «każda liczba wymierna lub niewymierna»
2. «autentyczny, prawdziwy, nie podrobiony, nie sfałszowany, nie zmyślony, faktyczny»

Rzeczywista przyczyna wypadku.

Rzeczywista wartość czegoś.

3. «o tytułach, stanowiskach: czynny, zwyczajny (w odróżnieniu od honorowego, tytularnego itp.

Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • rzeczywisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rzeczywistyiści, rzeczywistytszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istniejący naprawdę; taki, który naprawdę miał miejsce; realny, faktyczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świat rzeczywisty.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kontrola — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kontrolali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawdzanie, czy stan rzeczywisty czegoś zgadza się ze stanem pożądanym, oraz ustalanie ewentualnych odstępstw; czuwanie nad… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • РАЗМЕР НАТУРНЫЙ — фактический линейный размер конструктивного элемента, строительного изделия или элемента оборудования с учётом допуска (Болгарский язык; Български) действителен размер (Чешский язык; Čeština) skutečný rozměr (Немецкий язык; Deutsch) natürliche… …   Строительный словарь

  • zasłona — 1. Zasłona dymna «czyjeś działanie lub słowa mające ukryć rzeczywisty cel lub zamiar»: Nie potrafiłem oprzeć się wrażeniu, że Prochyra od początku dzisiejszej rozmowy zachowywał się inaczej niż zwykle. Sztucznie. Tak jakby miał coś do ukrycia.… …   Słownik frazeologiczny

  • cały — cali 1. «ogarniający zupełnie, całkowicie, od początku do końca (w przestrzeni, czasie, ilości, liczbie), obejmujący wszystkie składowe części; wszystek, pełny, zupełny» Cały czas, cały dzień. Całe życie. Ktoś cały mokry. Figurka cała ze złota.… …   Słownik języka polskiego

  • członek — m III, D. członeknka, N. członeknkiem 1. B.=D.; lm M. członeknkowie, DB. członeknków «człowiek (rzadziej jednostka prawna, np. instytucja, kraj) należący do jakiejś organizacji politycznej, naukowej, społecznej itp.; osoba wchodząca w skład… …   Słownik języka polskiego

  • czynny — czynnynni, czynnynniejszy 1. «wykonujący jakąś czynność; pracujący, działający» Wszyscy byli czynni, krzątali się. ∆ biol. Ciało czynne «ciało organiczne wywołujące reakcję w organizmie żywym» ∆ chem. Pierwiastek czynny «pierwiastek wykazujący… …   Słownik języka polskiego

  • efektywny — efektywnyni, efektywnyniejszy 1. «dający pozytywne wyniki, skuteczny, wydajny» Efektywna praca. Efektywne wyniki, narady. Efektywne planowanie. Efektywni pracownicy. 2. «istotny, rzeczywisty» Obliczać efektywną pracę maszyny. ∆ ekon. Efektywna… …   Słownik języka polskiego

  • faktyczny — faktycznyni «zgodny z faktami, oparty na faktach, będący faktem; rzeczywisty, realny, istotny» Stan faktyczny. Materiał faktyczny. Faktyczni przywódcy …   Słownik języka polskiego

  • formalny — formalnyni 1. «odnoszący się do formy, rozpatrywany z uwagi na formę, strukturę czegoś» Formalna strona czegoś. Doskonałość formalna. ∆ Nauki formalne «nauki, w których uznaje się twierdzenia jedynie wówczas, gdy się je wyprowadzi metodą dedukcji …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”