bronienie

bronienie
↨ bronienie się
n I
rzecz. od bronić (się).

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • obrona — ż IV, CMs. obronanie zwykle blm 1. «odpieranie napaści, zwykle z bronią w ręku; bronienie kogoś lub czegoś albo bronienie się» Obrona miasta. Stawać, występować, zginąć w obronie kogoś lub czegoś. Oddać życie w obronie ojczyzny. 2. «ten kto broni …   Słownik języka polskiego

  • doktoryzacja — ż I, DCMs. doktoryzacjacji; lm D. doktoryzacjacji (doktoryzacjacyj) «uzyskiwanie doktoratu; składanie egzaminu i bronienie rozprawy dla uzyskania stopnia doktora» …   Słownik języka polskiego

  • obrona — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. obronanie, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odpieranie ataku na kogoś lub na coś, zwykle z użyciem broni i odpowiedniego sprzętu; bronienie (się) : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”