Broszka z szafirem, z szafirów, wysadzana szafirami.
Złota, srebrna, staroświecka broszka.
Kołnierzyk, szal spięty broszką.
Broszka przypięta do sukni.
Słownik języka polskiego . 2013.
broszka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. broszkaszce; lm D. broszkaszek {{/stl 8}}{{stl 7}} zdobiony element biżuterii (zwykle kobiecej) z zapięciem od spodu, przypinany do stroju : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brylantowa broszka. Tandetna, odpustowa broszka.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
broszka — pot. (To) nie moja (twoja, jej itp.) broszka «(to) nie moja (twoja, jej itp.) sprawa, nic mnie to nie obchodzi (nic to ciebie, ją itp. nie powinno obchodzić)»: Może lepiej byś coś zjadła, przepraszam, to nie moja broszka, ale – nieszczególnie… … Słownik frazeologiczny
całkiem inna broszka — Coś zupełnie innego; oddzielna sprawa Eng. Something entirely different; a separate matter … Słownik Polskiego slangu
inna broszka — Coś zupełnie innego; oddzielna sprawa Eng. Something entirely different; a separate matter … Słownik Polskiego slangu
nie czyjaś broszka — (To) Nie czyjś interes; nie czyjaś sprawa Eng. (It is) Not of someone s concern or interest … Słownik Polskiego slangu
zupełnie inna broszka — Coś zupełnie innego; oddzielna sprawa Eng. Something entirely different; a separate matter … Słownik Polskiego slangu
Ewa Farna — Infobox musical artist 2 Name = Ewa Farna Img capt = Ewa Farna Background = solo singer Birth name = Ewa Farna Born = birth date and age|1993|8|12 Třinec, Czech Republic Instrument = Vocals Genre = Pop, Rock, Pop Rock Occupation = Singer Years… … Wikipedia
Ewa Farna — Saltar a navegación, búsqueda Ewa Farna Ewa Farna en el Festival de Opole 2009 (Polonia) Información personal Nombre real … Wikipedia Español
akwamaryna — ż IV, CMs. akwamarynanie; lm D. akwamarynayn miner. «odmiana berylu, przezroczysty minerał o niebieskawozielonej barwie, cenny kamień szlachetny używany często w jubilerstwie» Kryształy akwamaryny. Broszka z akwamaryną. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
błyszczeć — ndk VIIb, błyszczećczę, błyszczećczysz, błyszcz, błyszczećczał, błyszczećczeli 1. «jaśnieć blaskiem; lśnić, połyskiwać» Błyszczą ogniska, lampy. Złota broszka błyszczy. Błyszczące guziki. Śnieg błyszczy w słońcu. Oczy błyszczą ze wzruszenia. 2.… … Słownik języka polskiego
