sąsiadować

sąsiadować
ndk IV, \sąsiadowaćduję, \sąsiadowaćdujesz, \sąsiadowaćduj, \sąsiadowaćował
1. «być czyimś sąsiadem; mieszkać w pobliżu kogoś; rzadziej: zajmować miejsce przy kimś, siedzieć obok kogoś»

Sąsiadować z kimś przez ścianę.

Sąsiadować z kimś przy stole.

2. «być położonym obok czegoś, graniczyć z czymś»

Sąsiadujące ze sobą państwa.

Łąka sąsiadowała z lasem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • sąsiadować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, sąsiadowaćduję, sąsiadowaćduje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieszkać niedaleko kogoś, obok : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sąsiadować przez miedzę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • miedza — Graniczyć, sąsiadować, mieszkać o miedzę (z kimś) «mieszkać w przyległym domu, gospodarstwie, w sąsiedniej wsi itp.»: Do opuszczonych przez rdzennych Mazurów gospodarstw, leśniczówek, rybakówek stopniowo, ale już systematycznie wprowadzali się… …   Słownik frazeologiczny

  • bezpośrednio — 1. «bez jakiegokolwiek pośrednictwa; osobiście, wprost» Stykać się z kimś bezpośrednio. Dowiedzieć się o czymś bezpośrednio od naocznego świadka. Kierować czymś bezpośrednio. Malować bezpośrednio z natury. 2. «w stosunkach przestrzennych: bardzo… …   Słownik języka polskiego

  • miedza — ż II, DCMs. miedzadzy; lm D. miedz «wąski pas nie zoranej ziemi między uprawnymi polami, rozgraniczający te pola; granica» Iść miedzą. ◊ Graniczyć, sąsiadować itp. o miedzę «mieszkać w przyległym domu, gospodarstwie, w sąsiedniej wsi itp.» przen …   Słownik języka polskiego

  • mieszkać — ndk I, mieszkaćam, mieszkaćasz, mieszkaćają, mieszkaćaj «zajmować jakiś lokal, jakieś pomieszczenie jako główne miejsce przebywania, pobytu; mieć mieszkanie, zamieszkiwać; przebywać gdzieś stale albo czasowo» Mieszkać we własnym domu, w hotelu, w …   Słownik języka polskiego

  • przylegać — ndk I, przylegaćga, przylegaćają, przylegaćał 1. «być ściśle dopasowanym do czegoś, dotykać bezpośrednio; opinać ściśle, przywierać do czegoś» Deski podłogi ściśle przylegają do siebie. Włosy (gładko) przylegały do głowy. Koszula przylegała mu do …   Słownik języka polskiego

  • sąsiadowanie — n I rzecz. od sąsiadować …   Słownik języka polskiego

  • graniczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, graniczyćczę, graniczyćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o jakimś obszarze, terytorium: przylegać do czegoś, mieć wspólną granicę; sąsiadować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Graniczyć z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mieszkać o miedzę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś} {{/stl 8}}{{stl 7}} sąsiadować, graniczyć z kimś; mieszkać bardzo blisko kogoś (np. w sąsiednim gospodarstwie, w sąsiedniej wiosce) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieszkali o miedzę z bratem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przylegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, przylegaća, przylegaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stykać się ze sobą, być dopasowanym, dotykać do czegoś, opinać coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bandaż mocno przylegał do …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”