sejm

m IV, D. -u, Ms. \sejmmie; lm M. -y

1. «najwyższy organ władzy ustawodawczej w Polsce, izba niższa w polskim parlamencie; także posłowie wchodzący w skład tej izby»

Kadencja, obrady, posiedzenie, sesja sejmu.

Uchwała, ustawa sejmu.

Marszałek sejmu.

Poseł na sejm.

Interpelacje w sejmie.

Wybory do sejmu.

Otwierać, zwoływać, zbierać sejm.

Debatować, obradować, zasiadać w sejmie.

Sejm obraduje, odbywa się, zbiera się.

Sejm rozpoczyna, prowadzi obrady.

Sejm postanowił, uchwalił, ustanowił coś.

Sejm kończy, zamyka posiedzenie.

∆ hist. Sejm elekcyjny «sejm, na którym obierano króla»

∆ Sejm konwokacyjny «sejm zwoływany przez prymasa w okresie bezkrólewia w celu przygotowania elekcji; konwokacja»

◊ Sejm koronacyjny «sejm, w czasie którego odbywała się koronacja»

przen. pot.

Ptasi sejm.

Babski sejm.

2. «budynek obrad tego organu»

Ogród wokół sejmu.

Wejść do sejmu.