brunatnić

brunatnić
ndk VIa, \brunatnićni, \brunatnićnił
rzad. «zabarwiać na brunatno»
przen.

Jesień brunatni drzewa.

brunatnić się «odcinać się brunatną plamą od tła, być brunatnym»

Brunatnią się zaorane pola.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • brunatnienie — n I rzecz. od brunatnić, brunatnieć. brunatnienie się rzecz. od brunatnić się …   Słownik języka polskiego

  • brunatnieć — ndk III, brunatniećeję, brunatniećejesz, brunatniećej, brunatniećniał, brunatniećnieli 1. «stawać się brunatnym» Brunatnieć od słońca. Palce brunatnieją od tytoniu. 2. «być brunatnym, odcinać się od tła brunatną barwą; brunatnić się» …   Słownik języka polskiego

  • gronorost — m IV, D. u, Ms. gronorostoście; lm M. y bot. «Sargassum, glon należący do brunatnic, występujący w około dwustu pięćdziesięciu gatunkach, porastających podwodne skały u wybrzeży ciepłych mórz, zwłaszcza Morza Sargassowego; sargas» …   Słownik języka polskiego

  • kłosek — m III, D. kłosekska, N. kłosekskiem; lm M. kłosekski 1. zdr. od kłos Młode kłoski żyta. 2. «część kłosa (kwiatostanu traw) składająca się z kilku kwiatów osadzonych na wspólnej, krótkiej osi oraz z plew i plewek» 3. bot. «Ectocarpus, krzaczkowaty …   Słownik języka polskiego

  • listownica — ż II, DCMs. listownicacy; lm D. listownicaic bot. «Laminaria, glon morski, należący do typu brunatnic, o plesze płaskiej, liściokształtnej, osadzonej na trzonku; występuje w kilkudziesięciu gatunkach, głównie w rejonach północnych w strefie… …   Słownik języka polskiego

  • miotełka — ż III, CMs. miotełkałce; lm D. miotełkałek 1. «mała miotła; narzędzie do czyszczenia ubrań, dywanów itp.» Miotełka ryżowa. Miotełka z piór. Czyścić coś, omiatać miotełką. ∆ muz. Miotełka dżezowa «metalowy przyrząd w kształcie miotełki używany w… …   Słownik języka polskiego

  • paciorkowiec — m II, DB. paciorkowiecwca; lm M. paciorkowiecwce, D. paciorkowiecwców 1. biol. med. paciorkowce «bakterie kształtu kulistego lub owalnego, układające się parami lub w łańcuszki; niektóre z nich wywołują m.in. zapalenie płuc, anginę, płonicę, różę …   Słownik języka polskiego

  • pławny — «ułatwiający pływanie, służący do pływania» ∆ Błona pławna «błona łącząca palce kończyn pływających ptaków, płazów, gadów i niektórych ssaków, pomagająca im przy pływaniu; błona pływna» ∆ Pęcherz pławny a) bot. «pęcherzykowata, wypełniona… …   Słownik języka polskiego

  • sporofit — m IV, D. u, Ms. sporofiticie; lm M. y bot. «bezpłciowe pokolenie roślin (u brunatnic, mszaków, paprotników), wytwarzające bezpłciowe komórki rozrodcze; diploidalna faza przemiany pokoleń» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”