sforsować

sforsować
dk IV, \sforsowaćsuję, \sforsowaćsujesz, \sforsowaćsuj, \sforsowaćował, \sforsowaćowany
1. «zmęczyć, nadwerężyć nadmiernym wysiłkiem; przeciążyć»

Sforsować nogi, ręce.

Sforsować gardło długotrwałym śpiewaniem.

Sforsować kolarzy treningiem.

2. «przejść przez przeszkodę, pokonać jakąś przeszkodę z trudem, przebyć jakiś teren w walce»

Wojsko sforsowało most, rzekę, przełęcz górską.

Alpiniści sforsowali szczyt.

∆ Sforsować wejście «o publiczności, tłumie: wtargnąć siłą do wnętrza czegoś»
sforsować się «nadmiernie zużyć siły, energię; przemęczyć się, wysilić się»

Sforsować się całodzienną wędrówką, dźwiganiem ciężarów.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • sforsować — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}forsować II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}sforsować II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}forsować III {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sforsować się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}forsować się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • forsować się – przeforsować się, sforsować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} przemęczać się, nadwerężać siły, wysilać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Forsować się szybkim marszem. Sforsować się treningiem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przetrenować — dk IV, przetrenowaćnuję, przetrenowaćnujesz, przetrenowaćnuj, przetrenowaćował, przetrenowaćowany rzad. przetrenowywać ndk VIIIa, przetrenowaćowuję, przetrenowaćowujesz, przetrenowaćowuj, przetrenowaćywał, przetrenowaćywany «przemęczyć kogoś zbyt …   Słownik języka polskiego

  • forsować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, forsowaćsuję, forsowaćsuje, forsowaćany {{/stl 8}}– przeforsować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} przeprowadzać coś, pokonując wszelkie trudności; popierać kogoś lub coś nawet wbrew racjom i opiniom… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podźwigać — dk I, podźwigaćam, podźwigaćasz, podźwigaćają, podźwigaćaj, podźwigaćał, podźwigaćany «ponieść dźwigając» Podźwigał bagaże do przechowalni. podźwigać się pot. «sforsować się podnosząc, dźwigając wielki ciężar» Podźwigał się nosząc ciężkie walizy …   Słownik języka polskiego

  • rzeka — ż III, CMs. rzece; lm D. rzek «masa wody wypływającej ze źródeł lub biorącej swój początek ze strumieni górskich, potoków itp., płynąca w sposób ciągły lub okresowy w wyraźnym łożysku (korycie), opadającym w określonym kierunku do ujścia (do… …   Słownik języka polskiego

  • spracować się — dk IV, spracować sięcuję się, spracować sięcujesz się, spracować sięcuj się, spracować sięował się «zmęczyć się, sforsować się pracą; napracować się, narobić się» Ciężko się spracować. Spracować się rąbaniem drzewa, noszeniem wody …   Słownik języka polskiego

  • zegnać — dk I, zegnaćgnam, zegnaćgnasz, zegnaćgnają, zegnaćgnaj, zegnaćgnał, zegnaćgnany zgonić dk VIa, zegnaćnię, zegnaćnisz, zgoń, zegnaćnił, zegnaćniony zganiać ndk I, zegnaćam, zegnaćasz, zegnaćają, zegnaćaj, zegnaćał, zegnaćany 1. «goniąc zgromadzić …   Słownik języka polskiego

  • wpław — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} płynąc bez pomocy pływającego środka transportu, nie dotykając dna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokonać jezioro wpław. Sforsować rzekę wpław. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”