siedziba

siedziba
ż IV, CMs. \siedzibabie; lm D. \siedzibadzib
«miejsce, gdzie ktoś mieszka lub stale przebywa; dom, miasto, okolica, kraina, w których się (stale) przebywa; miejsce, gdzie znajduje się stale jakaś instytucja»

Chwilowa, tymczasowa, stała siedziba.

Dawne, odwieczne, pierwotne siedziby ludzkie.

Siedziba rodu, plemienia.

Siedziba urzędu, władz miejskich, rządu, organizacji, towarzystwa naukowego.

Być, stać się siedzibą kogoś lub czegoś.

Mieć gdzieś swoją siedzibę.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • siedziba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. siedzibabie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dom, w którym się stale mieszka; okolica, kraina, w której się stale przebywa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazała, skromna siedziba. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Narew — See also: Narew, Podlaskie Voivodeship Coordinates: 52°26′N 20°41′E / 52.433°N 20.683°E / 52.433; 20.683 …   Wikipedia

  • dwór — m IV, D. dworu, Ms. dworze; lm M. dwory 1. «obszerny dom mieszkalny charakterystyczny dla dawnych posiadłości ziemskich, dawna siedziba ziemiańska» Dwór modrzewiowy, drewniany, murowany. Śród takich pól przed laty, nad brzegiem ruczaju, na… …   Słownik języka polskiego

  • ekspozytura — ż IV, CMs. ekspozyturaurze; lm D. ekspozyturaur 1. «oddział jakiejś instytucji, przedsiębiorstwa znajdujący się poza siedzibą centrali; filia, agentura» Ekspozytura firmy za granicą. 2. «placówka, przedstawicielstwo władz jakiejś organizacji,… …   Słownik języka polskiego

  • gród — m IV, D. grodu, Ms. grodzie; lm M. grody 1. «pierwotnie osada obronna usytuowana w trudno dostępnych miejscach; w X XIII w. warowna siedziba księcia, ośrodek lokalnej władzy wojskowej, administracyjnej i gospodarczej; od XIV w. siedziba starosty… …   Słownik języka polskiego

  • pustelnia — ż I, DCMs. pustelniani; lm D. pustelniani «mieszkanie, siedziba pustelnika» przen. «siedziba człowieka stroniącego od ludzi, samotnika, odludka» …   Słownik języka polskiego

  • stolica — ż II, DCMs. stolicacy; lm D. stolicaic 1. «główne miasto w państwie, najczęściej miasto, w którym znajduje się siedziba rządu» Studiować, mieszkać w stolicy. ∆ rel. Stolica Apostolska «siedziba papieża; także: religijna władza zwierzchnia papieża …   Słownik języka polskiego

  • dom — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. u, W. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} budynek, budowla służąca jako miejsce zamieszkania, jako siedziba instytucji, sklepów, zakładów pracy itp. : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gród — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. grodu, Mc. grodzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} początkowo: osada obronna znajdująca się w miejscu trudno dostępnym (wyniosłość, brzeg rzeki itp.), otoczona ostrokołem lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • misja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. misjasji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ważne zadanie zlecone do wykonania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powierzyć misję. Sprawował misję. Misja specjalna. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”