- siermięga
- ż III, CMs. \siermięgaędze; lm D. \siermięgaęgdaw. «wierzchnie ubranie (rodzaj płaszcza) z grubego samodziału noszone przez chłopów w dawnej Polsce; sukmana»
Szara, biała siermięga.
Słownik języka polskiego . 2013.
siermięga
Look at other dictionaries:
siermięga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. siermięgaędze {{/stl 8}}{{stl 7}} w dawnej Polsce: wierzchnie ubranie, rodzaj płaszcza z grubego samodziału noszonego przez najuboższą ludność wiejską; sukmana : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szara, zniszczona siermięga.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
siermiężny — siermiężnyni 1. «taki, jak siermięga, używany na siermięgi; prosty, zgrzebny» Siermiężne płótno. Siermiężna kapota. 2. «noszący siermięgę, ubogi» Chłop siermiężny. Lud siermiężny. 3. «charakteryzujący się brakiem obycia, gburowatością;… … Słownik języka polskiego
sermenga — ×sermengà (l. siermięga) sf. (2) žr. sermėga: 1. Tik pasiuvė balto milo vieną sermengaitę LTR(Srj). 2. Šiandien šaltas oras, apsivilk sermeñgą Lš … Dictionary of the Lithuanian Language
