skontrować

skontrować
dk IV, \skontrowaćruję, \skontrowaćrujesz, \skontrowaćruj, \skontrowaćował, \skontrowaćowany
1. karc. «w brydżu: zwykle zobowiązać się do niedopuszczenia licytującego przeciwnika do wygranej»
2. sport. «w boksie: zadać kontrę; odpowiedzieć ciosem na cios przeciwnika»
przen. «szybko i zdecydowanie zareagować na coś, zwykle szybko odpowiedzieć na czyjeś pytanie»

Skontrować pytanie pytaniem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • skontrować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kontrować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kontrować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kontrowaćruję, kontrowaćruje, kontrowaćany {{/stl 8}}– skontrować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w grze w karty: zobowiązywać się do niedopuszczenia… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”